AV Avonden
AV avond 8 oktober 2024
AV avond 17 september 2024
AV avond 27 augustus 2024
AV avond 21 mei 2024
AV avond 16 april 2024
AV avond 19 maart2024
AV avond 27 februari 2024
AV avond 23 januari 2024
AV avond 19 december 2023
AV avond 21 november 2023
AV avond 10 oktober 2023
AV avond 19 september 2023
AV avond 29 augustus 2023
AV avond 21 mei 2023
AV avond 25 april 2023
AV avond 21 maart 2023
AV avond 28 februari 2023
AV avond 17 januari 2023
-
AV avond 8 oktober 2024
Bijeenkomst AV Groep dinsdag 8 oktober 2024 Buiten is de wereld met verkleuring bezig. Na de opening van Jan wordt het weer een enerverende avond ook met veel kleuren, vooral natuur, zo zullen we zien. De eerste opnamen worden getoond van de excursie door enkele leden naar Haanwijk Halder. Het tweede deel zal Pieter iets gaan vertellen over zijn persoonlijke insteek bij zijn fotografie in de loop van de tijd. Landgoed Haanwijk en omgeving – Ferdinand: gecombineerd met opnamen uit een serie over een vaartocht vanuit Den Bosch. Zelfs opnamen zijn er gemaakt in het voorjaar vanuit een luchtballon, maar die zien er totaal anders uit, aldus Ferdinand. Wellicht wordt er mettertijd een geheel van gemaakt. De pianomuziek is een compositie van Einaudi – Canzone Africane, met tussen de noten van korte pauzes. Hier loopt de AV niet helemaal synchroon. De auteur kan dit enigszins aanpassen door de ruimtes tussen de noten wat in te korten. Maar Ferdinand wil niet aan de muziek tornen. Mogelijk komt er nog tekst bij en zeker een aftiteling. Goed gemonteerd. Landgoed Haanwijk De Scheve Schup – Jan: een sociale tuinderij. Maar slechts 1 mens te bekennen. Sommigen zouden meer mensen bezig willen zien. De overgang van de muziek naar de fellere kleuren van de sierbloemen is wat abrupt. Mogelijk een korte pauze van enkele seconden ertussen. Verder veel groen en geen sterke contrasten ondanks de felle zon. Het deel met de bloemen suggereert door de keuze voor de oosters gekleurde muziek een droomwereld. De auteur heeft ook twee drone-opnamen van Pieter gebruikt. De muzikale ondersteuning is van Alex Productions en Keys of Moon Production. De laatste geeft de serie een wat oosterse tint. Rijp – Hugo: voor de tweede keer want de serie is wat bijgesteld. De lichtelijke overbelichting in het begin wordt niet als storend ervaren, integendeel, het hoort bij het karakter van de serie en een beetje bij de maker, wordt opgemerkt. De zelf gemaakte muziek mondharmonica met gitaar versterkt de sfeer, vindt men. Ook de beelden van Boeddha verzachten als ’t ware de kou. Een idee is om sommige overgangen wat langer te maken navenant de snaren van de gitaar. De titel inzoomen of inzetten dan vallen de zwarte vlakken aan weerszijden weg. Ten slotte sluit Pieter de avond af met een beeldlezing over zijn hobby’s. We zien zijn bezigheden met 3-D en 360 graden fotografie. Volgende bijeenkomst dinsdag 19 november 2024, Hugo -
AV avond 17 september 2024
Een goede nazomer in aanloop tot de herfst. Een avond met afwisseling en diversiteit. Er is kermis in het dorp maar hier geen bewegende delen alleen de apparatuur, met Ferdinand en Rob achter de knoppen. Wat gaan we allemaal zien en beleven. De geschiedenissen der textiel en de muurschilderingen van de Sint-Jan en, ruimtepakken liggen in de auto’s want we gaan weer de ruimte in. Jan bespreekt de excursie naar Haanwijk Halder 20 september. Op 19 november verschijnt Hans Vermaas weer ten tonele. Let op: de volgende AV-bijeenkomst is al op dinsdag 8 oktober aanstaande. Ten slotte benoemt Jan het AV-Festival Madelief in Schijndel op 28 en 29 september waarin 5 leden van de groep deelnemen. Textiel museum - Corrie: wat vertelt ons de verhaallijn. Boeiend mooie kleden voor aan de wand, gelukkig niet voor op de vloer, zo mooi. Een kleurrijk en vloeiend geheel, goed contrast en zelf ingesproken. Daartoe heeft Corrie gebruik gemaakt van AI. Haar eigen stem heeft ze ´gekloond´ zodat ze deze als ´t ware kan bijwerken tot de gewenste klankkleur. Dit maakt de serie sterk en informatief. Overigens heeft de maker zich daarmee toch wat beperkt. Meer informatie over de onderwerpen zou wenselijk zijn. Er was zelfs een kunstenaar bezig. De beelden staan in Juiste verhouding tot de video. À propos, alles heeft Corrie met de mobiel vastgelegd. Ook de overgangen zijn wat moderner. Een ‘ruitje’, een ‘gordijn’ en de klassieke overgangen. Klein, bijna verborgen grapje met stikker ´niet fotograferen´ waar wel gefilmd is. Het livegeluid van de machine bij de opname van een medewerker die daarmee bezig was, versterkt de sfeer van een fabriek. De muziek is van Takénobu, een Japanse cellist. Heel toepasselijk. Frozen – Joke: de muziek is nog niet af. Maar we genieten nu wederom van prachtige opnamen van bloemen in het ijs. Er wordt opgemerkt dat de maker opnamen hieruit zeker ook voor de Fotogroep gaat gebruiken. De verhaallijn: toch wat informatie als inleiding hoe je te werk bent gegaan want als kijker raak je niet alleen gefascineerd maar ook geïnteresseerd over het proces. Daarover verschillen de meningen. Hoe mooi kunnen bloemen zijn in bevroren toestand. Ze lijken schilderijen. Een paar overgangen springen eruit: een die snel over de ander heen schiet en een die komt, gaat en weer terugkomt. De tweede wordt als minder beschouwd. Verder zijn de kleuren boeiend en vooral heel fraai. Het contrast is goed, mag zeker niet hoog zijn want het zijn tinten, geen felle kleuren. De klontjes voor de ijsjes plaatsen. Mogelijk is dat logischer. Muziek: het pingelen van de hoogste noten van de piano is van een Japanse pianist; het nummer heet Kristallijn, aldus de maker. We wachten de gehele serie af. Muur- en gewelfschilderingen in de Sint-Jan - Herman: wederom een interessante documentaire over de restauratie van genoemd schilderwerk in deze kathedraal. De restauratie is al vanaf de 19e eeuw bezig. Herman vertelt over de geschiedenis hiervan, geraadpleegd door de encyclopedie over de kathedraal. Geflankeerd door onze reacties als ”aha’s en oh, zit dat zo . . .” Over de Katholieke en Protestantse inbreng. Alles is goed in beeld gezet met onze complimenten terwijl de maker hier geen bokkesprongen voor hoefde te maken. Zonder drone. Een prestatie op zich. We zien beelden die we nog nauwelijks of sommigen zelfs nooit eerder gezien hebben. Frappant. De informatie heeft hij zelf geschreven (!) en is professioneel dus duidelijk ingesproken. Hiertoe gebruikte hij het programma AI TTS – kunstmatige intelligentie Tekst To Speak. De snelheid hiervan mag volgens sommigen wat lager en iets meer rust tussen de onderwerpen zou ook wel gewenst zijn. De muziek was moeilijk te volgen maar die speelde hier niet de hoofdrol. De zoom was wat snel. Toen de serie voor de tweede keer gedraaid werd, en het bij de buren even stil was, hoorde ik het pas goed. Duidelijke stem alleen aan het einde van een zin missen we de juiste intonatie en de muziek was iets te hard. Maar voor de juiste intonatie zijn ongetwijfeld wat hulpmiddelen te verzinnen die dit wel oplossen. De hele serie is ook esthetisch interessant. Naar de Markerwadden – Ferdinand: we gaan op stap met de Willem Barendszoon – een omgebouwd vrachtschip gebruikt voor excursies - en genieten van het IJsselmeer. Er is daar heel wat te zien en te beleven. Als de bemanning de zeilen gehesen heeft, wat Ferdinand met een tussendoor video verduidelijkt heeft, gaat de bries erin. Alle ‘hands’ aan dek. De scheepsaccordeon met de Zuiderzeeballade begeleidt de reis. De serie is in drieën verdeeld met de reis, op de eilanden en dan huiswaarts. Goede fotografie hoewel een enkele keer de horizon niet helemaal waterpas staat. We merken op dat de opnamen op het schip beter zijn dan die van de natuur. Waarschijnlijk door de grijze lucht. Toch missen we commentaar van Ferdinand. Een beetje toelichting over de boot, de bemanning en de geschiedenis van de eilanden zal de serie toch versterken. Ferdinand vertelt dat dit onder een project van Natuurmonumenten valt. Hij heeft er ook stage gelopen. De bedoeling is om het publiek deel te laten nemen aan de beheersing der natuur en de technieken die daarbij horen. De muziek bij de natuuropnamen is van Ludovico Einaudi (Italiaans pianist) – Primavera (de Lente). Als we terugvaren horen we de wat ruige stem van Rod Steward – I am Sailing. De serie is indrukwekkend maar zou ook korter kunnen. We hebben nog een ‘tussendoortje’ van Pieter: opnamen gemaakt van een uitstapje naar Schiermonnikoog. We gaan met de drone omhoog en klimmen tot 500 meter. Laagstaande zon waardoor er weinig schaduw is. De camera gaat 360 graden in het rond en dat is, gemonteerd tot panorama, redelijk geslaagd, aldus Pieter. Zo’n 27 foto’s met een gradatie van 4K aan elkaar gezet. Als tweede heeft Pieter een serie gemaakt in opdracht van de Heemkundekring van het gemaal Caners in Gewande. Een pracht documentaire over dit oude gemaal (zonder gemalin) met professionele stem. De doelgroep is er over tevreden. Voor sommigen van ons gaat het commentaar nog net iets te snel. Knap gedaan. Euclid – Ad: als laatste zien we voor de tweede keer deze uitstap de ruimte in. Ad heeft de beelden voorzien van korte informatie en daarnaast een lichte beweging aangebracht. Misschien moet de shuttel nog aangepast worden want die wisselt in snelheid. Hij gaat langzaam vanaf dichtbij en steeds sneller veraf. Dat moet andersom. De snelheid is altijd dezelfde maar het beeld vertekent dan omdat de kijker zich op hetzelfde punt begeeft. Volgende bijeenkomst dinsdag 8 oktober. Hugo -
AV avond 27 augustus 2024
Bijeenkomst Audio-Visuele Groep Dinsdag 27 augustus Na het jaarlijks zomerreces is het zover. De accu’s vol geladen met series of minstens met ideeën voor series dan wel andere ideeën voor de clubavonden. Een nieuw seizoen staat weer vers voor de deur en voorzitter Jan opent deze eerste bijeenkomst die wederom de moeite waard blijkt. We bezoeken Australië, er wordt een enorme klok ontleed, we laten het witte doek flink knallen en we vliegen zelfs mee de ruimte in. Onze technieken klaren het allemaal. Maar geduld, eerst kort wat mededelingen. Idee voor een excursie naar het Kruithuis in Den Bosch met audiovisuele presentaties en goede gidsen over de geschiedenis van de hoofdstad. De AV-excursie: ondanks de goed gevulde agenda’s van velen is er nog het idee om landgoed Herlaar (Vught t.o. Maurick) te bezoeken waar veel (ouds) te zien is en genoeg te fotograferen. Programma idee voor een spreker. Hans Vermaas, die we eerder hadden, hanteert processtappen. Zijn series zijn nogal ingewikkeld maar wellicht is dat toch te analyseren. Kan altijd op ideeën brengen en tot resultaten komen. Beleid van het programma van dit seizoen: we gaan door als voorheen maar het idee speelt dat er met de besprekingen meer uit te halen is. Jan doelt mogelijk op de analyse zoals het verhaal en vooral de intentie van de maker. Komt deze over zoals bedoeld? Verbeteringen en vooral hòe. Daartoe is een stappenplan ontwikkeld als een soort praktische analyse om een serie als ’t ware stap voor stap door te nemen en mogelijk te verbeteren. Jan wil Hans Vermaas nog een keer voor het voetlicht halen maar dan meer, als vernoemd, praktische zaken bespreken. Ook oud-Shotter Gerrit Lodder is bekwaam op dit terrein. Hij reist zelfs rond om z’n kennis aan menig club over te dragen. Genoeg overleg. We gaan beginnen met Rob aan de knoppen. De series. Boanbal Yau Yee - Joke: we bezoeken Australië en daar betekent dit in de taal van de Aboriginals (oorspronkelijke bewoners) bosbrand. We zien verbrande bomen waar een meisje doorheen loopt. Aanvankelijk speels omarmt ze een enorme boom – die bereiken een hoogte van wel 40 meter – en is daar lekker aan het ronddwalen. De show wordt echter gestolen door de muziek. Die is wel heel bijzonder. De speler bespeelt het blaasinstrument de didgeridoo. Het geeft een bijzonder, wat spookachtig/magisch effect dat versterkt de intentie van de sfeer. Bovendien speelt de artiest aanvankelijk met de geluiden van het instrument wat de sfeer wel ten goede komt. Toch is voor sommigen de band met het geluid en het meisje onduidelijk. Ik vind het verwarrend dat de muziek vanaf het begin te horen is. Mogelijk zal het sterker worden als die begint wanneer het meisje verschikt achteromkijkt. Dan begint ze weg te lopen. Joke laat het beeld van het weglopende meisje van boven naar beneden lopen, wat niet functionerend is. Tip: zoom in op het gezicht van het meisje als ze schrikt en zoom uit als ze wegloopt. Dat versterkt het verhaal. Het middendeel van de serie is wat donkerder. Vuur ensceneren wordt snel kitscherig, aldus Joke. Het begin is het bos meer onheilspellend door weinig zon. Later wordt de muziek sterker en dan komt er meer zon. Dat moet eigenlijk andersom. Sommige plaatjes zijn te helder, die moeten juist somberder. Voorbeeld serie Ad over aftandse boom: door de opnamen monochroom te maken wordt de sfeer triest. Wel zien we foto’s van afgebrande bomen samen met frisgroen (het nieuwe leven) en dat spreekt weer aan. In de muziek liggen hard en zacht te veel uit elkaar. Veel dynamiek. Misschien gelijkstellen of normaliseren. Euclid - Ad: een ruimtereis met de telescoop Euclid. Ontworpen door de Europese Ruimtevaartorganisatie (ESA) om de geometrie van het heelal in kaart te brengen. Hij is vernoemd naar de Griekse wiskundige Euclides van Alexandrië, de grondlegger van de meetkunde. De lancering vond plaats op 1 juni 2023. ESA heeft foto’s op Internet gezet. Sterk bewerkt maar prachtig om naar te kijken. De serie is een beleving. Ad heeft de telescoop technisch goed door het beeld laten lopen. Een huzarenstukje op zich. Wie doet dat na? Echter, we missen wat informatie. Misschien toch een toelichting erbij. De achtergrond is wat statisch dus zoom en lichte beweging kunnen de serie versterken. Het grapje van de tennisshuttle met gemonteerde aarde spreekt ons wel aan. Vooral de kleinkinderen keken ervan op, aldus Ad. Ze werden er even wakker van. Opa was aan het tennissen. Strijd om Kasteel Heeswijk – Jan: een vervolg op de serie Nederlaag van Napoleon die we vorige keer zagen. Nu zien we indrukwekkende portretten van stoere kerels die hun land beschermden met een bijna masochistische glimlach om de monden van ‘ach, die arme vijand gaan we toch effe in de pan hakken. . . . ` Het blijft onduidelijk wie gewonnen heeft of welke partij de pan in gaat. De verliezers staan teruggetrokken en teleurgesteld (maar levend) achter de kantelen, zo wordt er gezegd. De bombastische muziek van Hans Zimmer zorgt voor de overwinningsapotheose. Fotografisch is de kwestie, door het harde zonlicht, de schaduwen. Dit contrast kun je er met Wings uithalen, zo luidt de tip. Vaak dat daardoor sommige gezichten te veel in het donker wegvallen. Veel schietwerk en heel wat harde knallen. Het doek staat er bol van. Andere leden die er ook geweest zijn herkennen dit en vertellen dat je er met fluitende oren vandaan gaat. Oordoppen meenemen. Gelukkig maar voor de afloop dat, ondanks dit vuurwerk, navenant weinig doden te betreuren zijn. Tevens geeft Jan nog een kort college over de geschiedenis vanaf 1795 van Frankrijk en de Nederlanden. De rollen van Napoleon Bonaparte en zijn broer Lodewijk Napoleon. Anders bleef er veel onduidelijk. Echter, deze informatie wijst Jan af. Je moet niet te veel geven. De beelden over de verschrikkingen van welke oorlog dan ook zeggen genoeg, aldus de maker. De Bourdon – Hugo: we beginnen met de heuse beelden van Vader Jacob die al slapend en snurkend het beeld binnenkomt. De handtekening van de maker, wordt opgemerkt. Een informatieve serie. Van een klok een mooi verhaal gemaakt. Behalve van de kerken zijn de beelden erg vaag. Ondanks dat ze van YouTube gehaald zijn – die van Ad zijn dat ook – dat kan beter. Projecteer YouTube op het beeldscherm. Dat moet wel full HD 1920 x 1080 zijn. Tip als de filmpjes slecht zijn en blijven om ze als inzetjes te gebruiken. Neem in dit geval een goede opname van een kerk en daarnaast een inzet van zo’n filmpje. Dan blijven ze redelijk sterk. Mogelijkheden zijn er genoeg om van een matig iets toch iets goeds te maken. Werk aan de winkel. Ten slotte vertelt Jan is er een vraag van Pieter, die vanavond niet aanwezig is, over de links die hij stuur met de getoonde series voor de afwezigen. Doorgaan hiermee en met dit verslag erbij zal het zeker zin hebben en interessant worden, aldus de reacties. Volgende bijeenkomst dinsdag 17 september 2024. Hugo -
AV avond 21 mei 2024
Bijeenkomst Audio-Visuele Groep dinsdag 21 mei 2024. Met een sprankelende opening door Jan starten we deze laatste bijeenkomst in het seizoen. Dansen om de meiboom was in eerdere tijden het ritueel. Toen was het hofmakerij en liefdesverklaringen. Nu is de boom de beamer en verklaren we onze liefde voor beeld en geluid. De beamer die straks weer interessante series laat zien. Jan begint met wat mededelingen: Pieter gaat door met het experiment om via de servicelink vertoonde series door te sturen voor de afwezigen. Henk Baarens heeft een e-mail doorgestuurd voor het AV Festival in Schijndel. Leuk om daaraan mee te doen. Opzet nieuwe seizoen: we houden dit aan mogelijk met gastsprekers wat ons goed is bevallen. Vooral nieuwe technieken of oude in een nieuw jasje gestoken spreken ons wel aan. Ook de ontwikkelingen rond het AI (kunstmatige intelligentie) volgen we op de voet. Vanavond verrassen ons weer diverse series. Wat eerder vertoonde series in een nieuw jasje, een experiment en een debuut. We gaan het zien. We beginnen met de aangepaste series. Dragonflies – Ad: nu met zelf ingesproken tekst. De stem komt goed over; mogelijk door gebruik van AI. Maar Ad gebruikt hiervoor het AvM programma, zo vertelt hij als grapje, waardoor het kijken naar de beelden prettiger wordt. De link met de Sint-Jan is nu duidelijker. Het blauwe visje is verwijderd. Over de plaats van het logo van de timmerman wordt gediscussieerd; vooraan of achteraan in de serie. Dit in verband met de tijdsvolgorde. Ook de ouderdom is een punt. Mogelijk met een beeld van een Dinosauriër ter vergelijking of iets uit het Carboon (periode in het Carboontijdperk zo’n 300 miljoen jaar geleden). De zwarte beelden weg; hooguit een en dan voor het laatste deel plaatsen. Dat geeft meer rust aan de serie. Zotte Morgen – Dick: fotografie eerste deel is schitterend, wat sprookjesachtig. De zanger ‘vertelt’ een prachtig verhaal. Helaas zijn voor mij niet alle woorden te verstaan. Maar we worden helemaal meegesleept in het verhaal door de combinatie van sfeerbeelden en muziek. Pas aan het einde bij de aftiteling merk je de clou van het verhaal. Het is spelen met het leven waarbij het heilig hartbeeld iets teveel contrasteert met de rest. De videobeelden hebben iets meer contrast gekregen waardoor ze niet storend zijn. Dat is soms een probleem. Het is toch wel een sprong van de sfeer naar de vechtscène. Misschien met een verbindende tekst de overgang wat verduidelijken. Met de overgang van de kastelen naar die van Engelen hebben sommigen toch moeite, hoewel dat juist voor Dick de aanleiding was voor de serie. Wil je meedoen met een festival is het te overwegen het eerste deel van de serie in te korten tot circa 2 minuten. Het AV is sterker dan menig serie. Daarmee zul je goed uit de bus komen. Aan het eind de laatste regels op het graf projecteren en de laatste opname van het dorp met het cultureel centrum in de mist op laten gaan. Vogels fotograferen op de Noordzee – Herman: de vissers zijn eruit gehaald. Hij heeft een mooie ingekaderde sortering met namen van de vogels gemaakt. Helaas horen we veel van de vogels met iets te veel en te harde muziek van de piano van Richard Clayderman. Een kakelende kakofonie. Een idee is om, met kleine regelmaat, het geluid van de vogels even weg te laten en louter Clayderman door te laten pingelen. De beide geluidsbanden zijn afzonderlijk goed te regelen. Sommigen hebben moeite met het lezen van rode letters op bijvoorbeeld blauwe achtergrond. Rood komt vaak moeilijk over in combinatie met andere kleuren Maskeren en versieren – Jan: een debuut opgenomen in Venetië en Garda tijdens het Nationale Kampioenschap bodypainting. De titel zegt het al, veel maskers en versierde mensen. Een titel met een beetje dubbele betekenis want er wordt veel geposeerd. Het ‘tweede’ deel, het poseren met op de achtergrond het Gardameer, komt goed uit de (bodypainting)verf door, ondanks het beperkte telewerk (120 mm) door een groot diafragma, aldus Jan. De modellen komen aardig los van de achtergrond. De muziek is van “Rondo Veneziano” en “Grupo Nuevo”. Een aardigheidje om even te vermelden over de laatste. Deze band wordt geleid door de Berlicumse Frans van Grinsven, een zoon van wijlen Peer, lid van Shot ‘71. Het experiment van Pieter: daartoe bezocht hij een expositie van de kunstschilder en kunstverzamelaar Jim Shaw. 50 Jaar verzamelde werken verdeeld over een aantal zalen. Helemaal vol. Er bleef geen cm vrije muur over. Pieter heeft geprobeerd hier een samenvatting van te maken. Hij heeft zelfs 360 graden rondom opgenomen. Er waren daar ook filmpjes over Shaw die hij erin gemonteerd heeft. Het gaat hier over het commentaar dat in het Engels is. Pieter heeft er ook Nederlands van kunnen genereren. Alle talen zijn mogelijk. Veel tekst en erg snel maar bij de Engelse versie wordt dit ingekort vertaald. De Nederlandstalige versie valt op door lange zinnen; als uit een catalogus. Tip van Pieter: deze versie loopt op 60 beelden per seconden en soepeler. Nederlaag van Napoleon – Jan: een episch verslag van soldaten van Napoleon tegen de Hollandse Oranjegezinde troepen. Kortom veel dramatiek maar geen verhaal en deze act werd opgevoerd rond Kasteel Heeswijk. De muziek van Hans Zimmer doet eigenlijk het werk naar de beelden. Hiertoe heeft Jan 3 standpunten genomen. Wat tekst erbij zou het verhaal mogelijk versterken. Ook kan de serie korter. Navenant de ernst van de slag lagen er maar weinig doden noch bloed op de grond, wordt opgemerkt. Het gaat om de uitdaging van de gevoerde strijd iets van te maken. Voorbeeld van samenspel tussen beeld en muziek. Wij gaan het zomerreces in. Dank aan Jan voor de presentatie en coördinatie, Ferdinand, Rob en Pieter voor hun technische inbreng. Fijne vakantieperiode. Volgende bijeenkomst dinsdag 27 augustus. Hugo -
AV avond 16 april 2024
Bijeenkomst Audio-Visuele Groep dinsdag 16 april 2024. April doet wat ie wil en dat geldt ook voor de AV-groep. Diverse onderwerpen zullen de revue passeren. We gaan vliegen met een draak en via de Kanaaleilanden, waar we even terugkijken naar WOII, wordt het rillen van de kou tussen ijskristallen, vervolgens zwetend bijkomen in Marokko. Ten slotte blazen we hoog van de toren in Rotterdam. We kunnen de series op de site zetten via Jan die dit doorspeelt naar Henk. Bedenk wel dat elke vorm van publiciteit welke je de wereld in stuurt consequenties kan hebben in verband met auteursrechten. Pieter heeft eerder voorgesteld om gemiste series in een link te zetten en deze alsnog naar de leden te sturen. Oorlogsherinneringen op de Kanaaleilanden - Corrie: we nemen een kijk op de eilanden Guernsey en Jersey, de grootste en bekendste, gelegen in het Kanaal ter hoogte van het Franse Normandië. Ze waren het enige Britse grondgebied wat door de Duitsers werd bezet. De beelden worden begeleid door militaire muziek Battle of Britain March waaraan Vera Lynn zeker niet mag ontbreken. Even verkeren we in de beruchte tunnels op Jersey die 50 meter onder de grond liggen met een lengte van 1000 meter. Onder erbarmelijke omstandigheden gebouwd door 5000 dwangarbeiders uit heel Europa in de Tweede Wereldoorlog en gebruikt werd als ziekenboeg. Beter werden de oorlogsslachtoffers er niet van: onder de grond en zeer vochtig. Een duidelijke en indrukwekkende vakantiedocumentaire heeft Corrie ervan gemaakt. Ingesproken met eigen stem door middel van het spraak/montageprogramma AI. Helaas is voor mij de stem/muziekverhouding niet overal even goed waardoor sommige informatie toch verloren gaat. Ook moet Corrie, zoals ze ook zelf aangeeft, nog veel sleutelen aan het karakter van de stem. Alle begin is moeilijk, maar het resultaat zal er niet om liegen. Helaas is voor mij de stem/muziekverhouding niet overal even goed waardoor sommige informatie toch verloren gaat. Ook moet Corrie, zoals ze ook zelf aangeeft, nog veel sleutelen aan het karakter van de stem. Alle begin is moeilijk, maar het resultaat zal er niet om liegen. Pieter bezocht met een groep het bedrijf Vanderlande in Veghel. Hij maakte er een serie van bestaande uit 3 delen. De eerste en de derde laat hij ons zien. Het is een experiment, dus niet bedoeld voor onze doelgroep. De eerste versie is met tekstsheets, een reclamedocumentaire van dit bedrijf. Om steeds die teksten te moeten lezen kost veel tijd dus liet hij de tekst inspreken. Deze derde versie heeft als titel Probus Dommel en Aa en heeft hij de tekst van de sheets eerst uit het Engels naar het Nederlands vertaald en vervolgens in laten spreken met zo’n tekst-montageprogramma. Professioneel. Dragonfly's - Ad: de elektronische/synthesizer muziek van de Schillerband (genoemd naar de Duitse dichter Schiller) maakt de serie wel heel apart hoewel afwisseling met andere muziek wenselijk zou zijn. De naam van de muziek heeft Ad bewust niet vermeld omdat er veel gesneden is. Nieuwsgierig als ik ben heb ik het opgezocht. De beelden van deze libelle – in het Engels Dragonfly – zijn prachtig maar de samenhang met de andere beelden, waar onder de Sint-Jan ontgaat velen. Wel heel apart gedaan, deze puzzel. Het verhaal wordt minder ingewikkeld als ik lees dat libelle staat voor spirituele groei en genezing, dus ook verandering. Dat blijkt ook uit de serie want het beestje laat z’n eigen huid los en verandert daarmee van gedaante. Een soort metamorfose. De associatie met de kathedraal zou spiritueel kunnen zijn. Prachtig om te zien maar niet lief want ze vreten elkaar op als ze de kans krijgen. Het timmerwerk in de Sint-Jan werd door de timmerlui voorzien van handtekeningen waaronder die van een libelle. Ook het gestolen blauwe visje komt even in beeld. Weet Ad hier meer van . . . ? Zelfs de titel zweeft door het beeld. Aparte start. Wel heel direct. Sommigen hebben liever een klein aanloopje nodig, wordt er opgemerkt. Daar heb ik 2 seconden voor genomen, antwoordt Ad. Toch past de muziek er prima bij. Dat merken we na de tweede vertoning. Ook het beeld met de gapers komt daardoor goed uit de verf. Je valt er niet bij in slaap. De opname van het fossiel toont de ouderdom van dit insect. IJskristallen – Herman: hoe mooi die kristallen zijn blijkt wel uit deze opnamen gemaakt op een grasveld. Er is gebruik gemaakt van veel zoom om beweging in de serie te suggereren. De sprankelende muziek past er goed bij met compliment voor de maker want die heeft altijd grote moeite met het zoeken van ‘passende’ muziek. Toch zijn de beelden veel van hetzelfde dus wat korter is misschien toch boeiender. De titels in blauwe letters – dat suggereert de kou – vind ik er goed bij passen. Maar sommigen hebben er moeite mee. De letter is wel strak. Eentje met schreef of wat sierlijker of zelfs grillig is mogelijk beter. Marokko – Dick: schitterende beelden vooral van de architectuur. Zonder filter gemaakt. Met teksten op diverse plekken. Veel licht maar goed gebruikt. Mogelijk even de zon door de wolken. Dick wil er geen reisverslag van maken. Vooral de gebouwen in het begin met bogen is sterk weergegeven. Voor de muziek gebruikte Dick veel stukken waar onder Thione Seck voor de geïnteresseerden. Afgewisseld met portretten. Een sterke serie. Een artistiek depot - Jan bezocht het Depot van het museum Boijmans van Beuningen in Rotterdam. Een technisch zeer vernuftig in elkaar gezet gebouw van 6 verdiepingen ontworpen door architect Winy Maas met kunst uit de hele wereld. Een kunstreis om de wereld krijgen we. En we beginnen met de buitenkant voor een schitterende weerspiegeling van de omgeving. Dus wanneer u iets kwijt bent, goed kijken. Volgende bijeenkomst dinsdag 21 mei. Hugo -
AV avond 19 maart2024
Bijeenkomst AV-Groep dinsdag 19 maart 2024 De lentekriebels zullen vanavond van het doek springen want we hebben te gast Hans Vermaas van de Fotoclub uit Waalwijk. Voor Jan behoeft Hans nauwelijks introductie want ze kennen elkaar al ruim 40 jaar. Hans is alom bekend in de Audio-Visuele wereld. Hij noemt zelfs de tijd in Den Dungen (toen de NVG) van de diaporama’s. Heeft diverse prijzen gewonnen waar onder die van de NVBG. Ooit begon hij met een projector en een bandrecorder, zo’n 60 jaar geleden en later, veel later is hij overgegaan naar het digitale tijdperk. Hij werkt nu met Wings 4 waarmee hij tovert, zo zullen we zien. Op het lied van Paul van Vliet – de Zee: gescande dia’s – wat nauwelijks te zien is - met als boodschap dat eigenlijk alles nog hetzelfde is gebleven. Mooi telewerk van de wilde, met schuim bedekte golven. Toch wel een voorbeeld van leven. Hans heeft zich zoveel mogelijk aan de tekst gehouden met de keus van de beelden. Paul van Vliet laat de zee spreken. “Waar zijn jullie toch allemaal op dat land mee bezig?” Een vraag die vaak gesteld wordt. Zelfs een tv-toestel wordt er aan de vloedlijn gevonden. Met de mosselen er nog op. Iets voor de mosselman? Zee taferelen herken ik ook uit mijn jeugd. Een stukje nostalgie. Nog meer nostalgie zien we in de serie Herinnering, cirkel van het leven: de fotogroep in Waalwijk houdt zich ook bezig met thema’s. Een ervan was kinderspeelgoed. Hij nam als onderwerp knikkers. Veel macrowerk van het bekende kleurenspectrum dat deze knikkers tonen. Hans heeft er wat speelgoed bijgehaald en de knikkers draaien als rode draad door de serie heen. Creativiteit. De opbouw van de (uit bouwstenen bestaande) kerk heeft hij later via reverse omgedraaid om dit effect te geven. Er komen 5 generaties aan bod. Speelgoed is tijdloos. Het draaien van de ‘molen’ is een timelapse opname. Tip, je kunt de curve van de tijdlijn bewerken voor dromerige sferen zoals hij hier ook duidelijk gedaan heeft. Inderdaad, een serie om bij weg te dromen. Niet voor de scribent. Ook de tekst heeft de auteur zelf gemaakt. Soms 2 of zelfs 3 beelden over elkaar heen doet hij met de lichtsterkte in de beeldlijnen te doseren tot het gewenste resultaat. Hans is met de Fotoclub naar Hasselt gegaan en bezocht daar de Japanse Tuin, Stroom van het leven: hier bestaat de animatie uit korte filmpjes van onder andere watervallen. Veel rotsen en natuurlijk de flora waar Japan zo bekend om is. Tip, als je zo’n tuin wilt bezoeken informeer dan of het bloeitijd is want hun groep kwam net iets te laat. Hans fotografeert in RAW voor de bewerking in Photoshop wat hij vervolgens omzet in JPEG. De titel en teksten heeft hij uit een folder gehaald. De Helmen van Halen is een serie over de gelijknamige tentoonstelling over de Eerste Wereld Oorlog toen de Duitsers ons land bezetten. De helmen zijn daarvan een overblijfsel; ze werden beschilderd en tentoongesteld in een wei. Voor het geluid monteerde Hans stukjes uit YouTube. Er zijn meerdere sporen door elkaar gemixt wat de sfeer zeer ten goede komt. Hiervoor zijn dus meerdere sporen gebruikt. Van de landelijke NVBG ontving hij de prijs voor beste geluidsmontage. Voor de serie Nostalgie reist Hans weer naar Limburg voor een heerlijke vakantie tussen de Limburgse vlaaien en . . . het spoor. Deze serie is duidelijk minder ingewikkeld want hij bezocht en genoot van de rit op de opgepoetste stoomtrein tussen Schin op Geul en Simpelveld waar hij ouderwetse beelden van het spoor vastlegde. Op de tango van Malando sleept hij ons voort tussen de rails. Zelfs de draden naar de wissels ontspringen de dans niet. Over muziek gesproken. Hiervan wordt weinig of geen melding gemaakt. Voor Hans is dat niet zo belangrijk. Hij vindt iets, gebruikt het en verder niet over zeuren. Anders ligt dat bij de geluidsmontages, zo hebben we gemerkt. Nogal wat opnamen zijn door de ramen van de trein opgenomen wat de nostalgie wel versterkt, vinden de meesten. De drieluiken van schilder Evert Thielen. Een tentoonstelling in Venlo van deze schilder naar aanleiding van 50 jaar schilderwerk. Maar de gemaakte foto’s vielen tegen. Toen dacht Hans, wat hij kan, kan ik ook. Toen is hij gaan knutselen met deze beelden. De accordeon speelt Plaisir d’amour want we zien combinaties van gezichten (publieke) vrouwen en totaalbeelden. Zwart/wit en kleur door elkaar. Collagewerk. Je kunt veel met Photoshop doen maar het moet wel echt blijven, aldus de maker. Van Thielen is ook een documentaire gemaakt op TV. Ik denk dat sommige opnamen, waar de schilder bezig is, daaruit gehaald zijn. De animatie van het openvouwen van de drieluik aan het eind is bijzonder. Ook de suppoost ontkomt niet aan deze registratie. Weer gaan we naar Limburg en duiken de Geul in, Dromen aan de Geul: lekker weg mijmeren drijvend op de piano van Tsjaikovski’s Relaxing. Met de kleine golfjes als omlijsting. Het reflecterende licht en de zeer langzame overvloeiers maken de serie. Het jaar van Jeroen Bosch was de aanleiding tot de volgende serie die, net als de schilderijen, ons wel even versteld doen staan. Dit is ware magie. De knutselvaardigheid van Hans springt bijna letterlijk van het doek. Wat je met de kwast en zelfs een (van deze tijd) spuitbus allemaal kunt maken. Hans fikst het allemaal. Mens en dier zijn symboliek voor die tijd en tot zelfs gedrochten gemaakt. Met als bijtitel de magische kwasten van. En die kwasten doen hun werk. Het werk van een illusionist, zo lijkt het. Ook de muziek komt suspense-achtig over; een ware nachtmerrie; modern klassiek. Hans, als je eenmaal het ritme te pakken hebt, raak je dat niet meer kwijt. Je ontdekt steeds meer mogelijkheden. Het lijkt voor mij een deur die open gaat en toegang geeft tot steeds meer deuren. Nu zien we pas wat puzzelen teweeg kan brengen. Een echte Vermaas, wordt er opgemerkt. Die wordt straks geld waard. Het moet monnikenwerk geweest zijn. Deze serie viel ook in de prijzen. Gestrand: een serie over aangespoelde kwallen met mooie kleuren bij toeval ontdekt tijdens een strandwandeling. De beelden geven inspiratie tot een schitterend schouwspel. Hans vertelt ter inleiding dat hij iets dergelijks nog niet gezien heeft. Temeer een reden om er een te maken, vond hij. We lijken te zijn beland in een préhistorische wereld; zo vullend, close en kleurrijk. Boogie woogie van Piet Mondriaan met als slogan wederom dit kan ik ook. Een heuse animatie met een rol papier en wat daar allemaal mee gedaan kan worden. Roll-Over Beethoven, Roll-Over Mondriaan leek me ook toepasselijk. Kunstig in elkaar gezet. Ik wilde dat ik zo met papier om kon gaan. Het zou ook een goede instructiefilm kunnen zijn. Robotica: ook deze serie weer pure animatie met “getekende” objecten. Eveneens zeer moeilijk te maken maar zeer grappig in beeld gezet. Bepaald geen robottenwerk. Met als leuke verrassing aan het einde een fiets die het niet redt en die helemaal uit elkaar valt; niet alles is perfect. Hoe krijg je dit gedaan. Maar alles is een uitdaging. Pas op dat dit niet te veel wordt gedaan anders val je in herhaling, aldus de maker. De clou is eigen creatie met veelzijdigheid alom. Ik zie een persiflage op de robotten die nu de industrie voorzien van werk en productie. Had Charles Chaplin ook zoiets bedoeld met Modern Times? Tot slot draait Hans voor ons Heen en weer van Drs. P. nu in beeld gezet met als subtitel de boot is vol. Opnamen van een pont die dus heen en weer vaart van oever tot oever. Ook hier weer een komische persiflage op de tekst van deze beroemde schrijver en zanger van z’n eigen genre. Het spreekwoordelijke heen en weer wist meneer Polzer als taalvirtuoos letterlijk te nemen. Leuke tekst uiteraard en mooie beelden. Ook hier weer aan het einde de humor van de maker: de boot is vol, te vol want met wat bloeb-bloebgeluiden zien we de boot letterlijk naar de bodem zakken. Weer een grap onder moeders paraplu. Hans is begonnen, eigenlijk net als de meesten, met vakantiefoto’s. Nu is hij allrounder. Résumerend een pracht avond en heel divers. Van de schoonheid der natuur, geschiedenis tot Holland op z’n best. Schilderachtige beelden werden voortbewogen over ons doek dat vanavond tot magie werd omgetoverd. Heerlijk om naar te kijken. Hans wordt bedankt voor zíjn inzet en hij zal ons zeker inspiratie bezorgd hebben. Een gevarieerde artiest. Variété voor AVers ten top. Volgende Audio-Visuele bijeenkomst dinsdag 16 april. Hugo -
AV avond 27 februari 2024
Audio-Visuele Bijeenkomst Gedreven als altijd opent Jan deze tweede bijeenkomst met zowaar een volle bak. Ondanks wat afmeldingen mogen we verwelkomen leden van de Filmgroep die ook wat willen leren van de AV-producties. Vanavond gaan we de Noordzee op, klimmen naar de hemel via de Sint-Jan, we gaan in polonaise, beleven en beluisteren stadsvogels en ervaren als ’t ware opnieuw het licht in onze Lichtstad en bekijken we nogmaals gerijpte mozaïeken in een tuin. Naast dit alles mogen we genieten van een geluidsdemonstratie en vliegen we weer omhoog boven het Aa-dal in Middelrode-Berlicum. Dus zet de ogen èn de oren maar goed op scherp. Een dag fotograferen op de Noordzee – Herman: een dagje vissen op de Noordzee. Een van de drukste vaarroutes van Europa en dat is goed te zien. Omringd door diverse schepen varen we uit met “Maatje” die ons laat ronddobberen op een nogal vlakke zee. Dat zien we aan de horizon die steeds gelijk blijft. Ook de zeevogels gaan mee en profiteren goed van de gevangen vis. Herman heeft dat prima vastgelegd. Compliment voor de goede en vooral scherpe opnamen. Herman moet wel zeebenen hebben om dat voor elkaar te krijgen. Pianist Richard Clayderman zorgt voor heerlijke rust en regelmaat aan boord. Toch wat opmerkingen. De vogels kunnen beter in beeld gebracht worden door gebruik te maken van uitsneden. Sommige vliegen te veel links of rechts het beeld uit. Geef ook toelichting over welke soorten vogels meevliegen als jan-van-gent, jonge mantelmeeuwen en alken, zo vertelt Herman. Je kunt ook met lichte zoom de vogels meer in beweging zetten. Laat iets meer zien van de vissers. Film heeft de auteur gebruikt maar de kwaliteit was aanzienlijk minder. Ook life-geluid van de vogels heeft hier een toegevoegde waarde voor de sfeer. We vinden dat de titel de lading niet dekt. Er veel gefocust op de vogels. En de serie is te lang. Mogelijk is een stem erbij beter; nu staan er rode letters die, vind ik, soms moeilijk te lezen zijn. Maar de maker wil dit. Klim naar de hemel - Ferdinand: het valt meteen op dat het nagenoeg allemaal beelden van de buitenkant zijn. Alleen het ‘Heilig Oog’ zien we even. Een opmerking van een filmer is om teksten als titels kleiner weer te geven en met hoofd- en kleine letters. Wij houden het liever bij standaard kleine of onderkastletters. De actie van het klimmen missen we wel, wat de titel ook aangeeft. Muziek, het geluid van het carillon is goed maar erg lang en op de voorgrond en op de achtergrond wat orgelmuziek. Het einde viel tegen. Geen hemel te zien maar wel ineens de auteur met iemand in beeld terwijl de auteur daarmee had kunnen beginnen. Dat zou meer duidelijkheid over het verhaal kunnen geven. Ferdinand licht toe dat met het beeld van het oog wordt aangegeven dat ze daarboven zitten. Het oog zit in de hemel. De belichting is goed, net na een regenbui. Sterke perspectief opnamen van bovenaf (vogelperspectief). Maakt altijd indruk. Toch verwarring wanneer de maker boven is en daarna als ’t ware weer terug gaat. Het jojoot een beetje. De tijden van de klokken zijn niet synchroon; eerst kwart voor vier, daarna kwart over drie. Men denkt dat er enkele dagen over gedaan is maar het is in een uur gedaan. Zo sterk kan het licht wisselen. De Oeteldonkse optocht – Jan: met de hofkapel de Kikvorschen; de muziek louter carnaval is goed. De beelden hebben veel zoom; hij zoomt bijna elke foto. Jan heeft op twee plekken opgenomen. In de toekomst wil hij meer met video gaan werken. We missen het rumoer en de sfeer kortom het life-gebeuren. Wel goed verzadigde kleuren. De tekstkleuren heeft Jan aangepast aan het Oeteldonkse rood en geel. Daarnaast heeft hij zich geconcentreerd op de emblemen en het vaandel. Mens, embleem en bier. Iemand merkt op dat het gebruik van flits de kleuren nog beter tot hun recht laat komen. Het is elke keer weer een uitdaging om tussen de mensen te staan en erop te zitten (figuurlijk bedoeld). Niet bang zijn om wat je ook ziet vast te leggen. Eventueel vragen of het mag. Niemand heeft daar bezwaar tegen. Het is maar één keer carnaval, zo denken de meesten. Jan heeft opnamen gemaakt op diverse plaatsen in Den Bosch (binnenstad en watertoren). Pieter geeft nu een demonstratie van het programma Tekst-naar- spraak converter met realistische (professionele) stemmen. Hierbij toont hij wat je met de teksten kunt doen zoals pitch (snelheid) control bij manlijke en vrouwelijke stemmen. Een uitdaging voor de auteurs die (goede) stemmen zoeken. Je maakt een tekst of laat die maken en het programma spreek ‘m in. Heel vernuftig. Daarna toont Pieter de opnamen van bovenaf van Middelrode met onder andere Seldensate tussen de bomen en de wijk waar Jan woont. Grote scherptediepte en allemaal even duidelijk. We wanen ons in een luchtballon die even op dezelfde plek blijft. Wuyvenhaerd – Ad: voor de tweede keer met fotografie van Pieter maar nu ingesproken door Ad. Goede tekst en een goede stem. De video’s zijn wat groter gemaakt. Ze vormen een goede aanvulling. Sommige geluiden zijn verkregen via de BBC. Je kunt de achtergrond een keer even weghalen, dus even alleen de inzetjes met de vogels; dan krijg je wat variatie. Of de achtergrond meer wisselen. Rijp - Hugo: ook voor de tweede keer en nu beter. De ‘geverfde’ tuinopnamen zijn eruit gehaald en de auteur begint direct met het zonlicht dat over de tuin schijnt. Het deel met de gitaar van de (zelfgemaakte) muziek kan er misschien uit; dan komt de mondharmonica zelfs meer tot z’n recht. Na de donkere details van de rijp komt een wat (te) licht beeld met de eindtitel. Dat moet je wat donkerder maken. Het contrast van donker naar licht is te groot. Dus je begint licht en eindigt donker. De titel zou er ook uit kunnen. Pieter bezocht de lichtshow Luminapark rondom het Evoluon in Eindhoven. Deze show is ook in 360 graden en in 3-D opgenomen. Een goede indruk van alles wat maar licht geeft. Met passende muziek van Secret Garden – Dreamcatcher. Het neigt wel naar het overbelichte waardoor het zwart in de achtergrond wat lijkt te verbleken. De maker ervaart dat niet zo. Fel licht overheerst al gauw waardoor de rest eigenlijk een beetje secondair wordt. Maar het gaat om het onderwerp en dat is goed zichtbaar. De sfeer van deze tentoonstelling wordt goed weergegeven, aldus de aanwezigen. Volgende bijeenkomst op dinsdag 19 maart. Hugo -
AV avond 23 januari 2024
Bijeenkomst Audio-Visuele Groep dinsdag 23 januari 2024. Het is midwinter wat aan het weer goed te merken is. Weken met sneeuw en vorst en nu veel wind en regen. Een allegaartje. Jan opent de avond met de aankondiging van Herman van Peeren die het eerste deel van de avond gaat vullen. Toch weer een vorm van kruisbestuiving. Herman maakt zowel AV’s als films. Dus is hij de aangewezen figuur om deze verschillen toe te lichten. We hebben Herman een paar jaar geleden ook gehad met series als Mondriaan, Girls, Girls, Girls en Appels en Peren. De laatste een humoristische persiflage op zijn eigen naam. Trouwens, humor is hem niet vreemd wat we straks ook zullen meemaken. Bekende vragen zullen gesteld worden als past het verhaal in de AV en hoe leg je de onderwerpen vast zodat ze blijven boeien. Hoe kom je tot een muziekkeuze. Hiertoe heeft hij een eigen muziekbibliotheek opgebouwd. Meestal gebruikt hij vlotte muziek. Hij bezoekt veel musea en steden, samen met echtgenote Marie-José, die dus ook op het scherm voorbij gaat komen. De Wilde Jaren - AV over de schilder Jan Sluijters: hiertoe heeft hij een bezoek gebracht aan het Noord-Brabants Museum in Den Bosch. Statische portretten – ik herken de stijl van de Franse schilder Toulouse-Lautrec die veel schilderde in de Moulin Rouge – veel portretten en het beroemde Bal Tabarin (met veel licht) dat Herman er duidelijk uit haalt. Dat allemaal in beweging gezet en geheel zonder statief. Alles even scherp. Geen of nauwelijks aanpassingen van de ISO-norm, aldus Herman. Knap werk vinden de aanwezigen. De muziek is van Duncan Brown-Wild Places. We maken een overstapje naar België voor fotograaf Stephan Vanfleteren: een portretfotograaf die zich kenmerkt door soberheid en vooral zwart-wit. Sommigen worden van die soberheid wat somber. Het is puur registratie zonder toelichting of een persoonlijke noot van de maker. Die probeert de kunstenaar in de waarde te laten. Toch zou je een thema kunnen verwachten of iets van gelijke strekking. Past het portret van Beatrix in deze soberheid? Het zijn overwegend sombere portretten die vrijwel allemaal het leed van het leven weergeven en daar past deze muziek perfect bij: Manboy-Where we used to live. Oog in oog: dit spreekt ons meer aan door de afwisseling en toch een thema. Prachtig gedaan. Hoe heb je dat schilderij - de ogen van Toorop - laten bewegen? Dat is een ‘trigger’- lett. een mechanisme dat een proces in gang zet - om deze AV te maken; hier zijn programma’s voor waarvan Herman ons een voorbeeld toont. Het valt op dat er ook bij de aftiteling met letters, zij het erg kort, gespeeld wordt en op de muziek. Die is van Takuye Kurodu- Green and Gold. Film Terug naar Berlijn, duur half uur: geniet je van vakantie als je alles steeds moet instellen; veel opnamen doet hij met de iPhone want je moet mobiel zijn, dus gebruikt hij ook geen statief. Humor tussendoor soms grenzend aan ironie, versterkt met geluidseffecten, bepaalt het karakter van deze film; veel muziekfragmenten ondersteund met zijn eigen stem, de voice-over. Bij sommige scènes is de muziek wat hard waardoor de stem voor mij dan moeilijk te verstaan is. Het valt ons op dat vaak de samenwerking met een partner niet altijd zo sterk eruit springt zoals in deze film. Dit maakt zo’n vakantie persoonlijker. Vrijwel alle aspecten over Berlijn, van geschiedenis tot culturele zaken worden uitgelicht. We discussiëren nog even over de festivalregels aan film en AV verbonden. Ze moeten de creativiteit niet beïnvloeden. Dan de lengte. Het verveelt geen moment. Het verschil met AV is altijd de belichting. De kleuren en scherpte zijn bij film anders, zij het minimaal. Die verschillen worden wel steeds kleiner. Het zou een vuistregel kunnen zijn om beweging met film vast te leggen. Een stelling kan zijn “al is het een stilstaand beeld, het moet wel bewegen”. Voor deze film zijn verschillende nummers van de stroming “Neue Deutsche Welle” gebruikt met o.a. Codo Döf, BAP Kristalnacht, Kraftwerk. Tot zover. Herman wordt bedankt voor zijn inzet om samen met ons na te denken over de verschillen tussen AV en film. We hebben ervan genoten. Pieter vraagt nog even aandacht voor zijn virtuele bril. Hij heeft opnamen gemaakt met zijn drone boven het Aa-dal in Berlicum dat grotendeels overstroomd was. Met deze bril heeft hij een panorama-opname gemaakt van 360 graden. Je kunt dan het Aa-dal ‘van bovenaf’ helemaal bekijken. Wegens de tijd nog één serie van Ad – Wuyvenhaerd met dronefoto’s van Pieter. Ad maakte er een mozaïek van met onder de afbeeldingen van deze kasteelwoning natuur met drie inzetten van film. Hierin monteerde hij de vogels die daar vertoeven. Bovenin beeld wordt de toelichting over deze vogels met tekst getoond. Misschien iets meer aan de titel toevoegen bijvoorbeeld de natuur rondom Wuyvenhaerd. Het lezen van de tekst is soms wat moeilijk te combineren met het bekijken van het beeld. Inspreken is dan de andere mogelijkheid. Dit is toch voor velen een probleem. Pieter vertelt dat er een programma is waarmee je eigen tekst door iemand anders (een beroeps) kunt laten inspreken. Ook zijn de inzetfilmpjes wat overbelicht. Hier is de muziek echt opvulling dus heeft geen rol van betekenis. Afgewisseld met vogelgeluiden. Overigens missen we bepaalde geluiden die nogal opvallen zoals de roerdomp die een zwaar geluid geeft. Idee: varieer meer met de inzetten. Nu staan er steeds drie naast elkaar. Wissel af dat maakt het kijken boeiender. Muziek o.a. Albatros van Fleetwood mac en Deuter. De volgende bijeenkomst is op dinsdag 27 februari. Hugo Hugo Een uitgebreid en mooi verslag. Bedankt. Greten Herman van Eijck Hallo Hugo, Dank voor je uitgebreid verslag. Mooi verwoord hoor ! Het was leuk bij jullie aanwezig te zijn geweest. Avé Herman van Peeren -
AV avond 19 december 2023
Bijeenkomst Audio-Visuele Groep 19 december 2023 Sinterklaas is weer terug naar Spanje. Niemand is er meegenomen want vanavond zijn we met een behoorlijk aantal. De laatste bijeenkomst van het jaar. We gaan weer wat beleven want het belooft weer een bijzondere avond te worden. Overal branden wel lichtjes, ook straks op het witte doek, aldus voorzitter Jan in zijn opening. We hebben een behoorlijk programma dus we starten snel, maar eerst een compliment voor de verslaggeving van 21 november over het bezoek van Ronald Peeters. Uitgebreid en royaal voorzien van mooie plaatjes. Een korte evaluatie van de Expo. Alles liep prima en de Expo kan als best geslaagd worden geclassificeerd. De belangstelling op zaterdag was minder dan op zondag; misschien een reden om de Expo op zaterdag af te schaffen. Echter, voor de Fotogroep lijkt dat geen optie wegens het vele werk dat eraan vast zit. Dat bekijken we de volgende gelegenheid weer over twee of drie jaar. Idee om voortaan in de middag deze bijeenkomsten te houden in plaats van op de avond. Wat vinden we daarvan? De meesten zijn gepensioneerd, echter, komen er toch (werkenden) bij of die overdag toch liever iets anders doen, dan wordt het toch een probleem. De berichten uit de AV-wereld, vooral van de NVBG zijn gunstig. Er zit landelijk zelfs groei in. De meeste stemmen zijn ervoor om op de oude voet verder te gaan. De series. Corrie – China, met als ondertitel some highlights of our Chinatrip: deze serie is 17 jaar geleden opgenomen. De eerste serie met een digitale camera. Het was geen goedkope, aldus Corrie, en dat is goed te zien ook: scherpe beelden en niet vergeeld, in het land van de gele rivier. Een kaartje toont ons waar we zitten. Dat scheelt want China is zó groot. De bekende plekjes laat ze ons zien. De Terra Cotta met het ondergrondse leger en voor meditatie is tijd genoeg want we passeren wel tien tempels. Overal vriendelijke gezichten. Bij China hoort naast het theedrinken (hele ceremonie) en lekker eten ook theater. Mannen als vrouw verkleed. Dat hoort bij hun cultuur, een lotuscultuur. Rijstfabrieken, pagodes en noem het maar op. Met als tegenstelling Shanghai met zijn gigantische gebouwen. Het lijkt te veel voor 7 minuten (de oorspronkelijke serie duurt 47 minuten) daarom is er een keuze gemaakt. Interessant om naar te kijken en te luisteren want Corrie gebruikt Chinese muziek. De beeldkwaliteit is goed gebleven want de verhouding van toen 4:3 is aangepast naar 16:9. Alleen soms wat meer contrast gegeven. Sommigen vinden wat informatie erbij zoals tekst inspreken wel een idee. Veel is er veranderd na al die jaren en ook veel is er hetzelfde gebleven. Toen was er niet zo veel toerisme in tegenstelling tot nu, zo vertellen de aanwezigen die er ook geweest zijn. Muziekfragmenten uit onder andere Mr. Strong Man – George Lam, Lotus out of Water – Hong Ting, Shanghai Breezes – John Denver en Walking on the Chinese Walle – Philip Bailey. Joke – Roadtrip: een eerder vertoonde serie van weer een uitstap naar zo’n ver land, Zuidwest-Australië. Een land met ongerepte natuur, flora en fauna. Exotische dieren. Joke laat de camera zweven over thrombolites, levende fossielen die zelfs zuurstof afgeven. Alles is groots en weids. Ook aparte attracties zien we. Bossen met bomen waar je als het ware langs de boomtoppen wandelt (walktrees). Een gedetailleerd reisverslag is hier neergezet. Helaas zonder kaartje. We vragen ons af wat je met zo’n serie wilt vertellen. Laat je alleen de beelden met muziek zien of wil je ook wat achtergrondinformatie met je publiek delen. Met gesproken tekst zal een serie meestal meer boeien. De keus is aan de maker. Toch zijn sommigen van mening dat de eerste versie sterker was. De muziek is van Geoffrey Gurrimul Yunopringu, een inheemse zanger – Bapa (vader) en deze wordt als heel goed passend ervaren. Dick - Zotte Morgen: als je spreekt van sfeerbeelden . . . dat zijn deze dus. Een ochtend in de mist bij zonsopkomst. Voor dag en dauw opstaan. Dick is goed aan het dauwtrappen geslagen. Een bizar verhaal maar wel intrigerend. Mooie overgangen juiste overvloeiers op de passende muziek. Jammer dat ik de zang van het lied met dezelfde titel – Zjef Vanuytsel - niet goed kon verstaan. Een combinatie van somberte en gevechten tijdens een oorlog in de periode van de 18e eeuw. Nagespeeld en mogelijk doelend op de strijd van de Patriotten tegen de Royalisten. Felle kleuren van de uniformen die eigenlijk niet goed passen in de sfeer. De kruiddamp van de musketten versterken de sfeer. Het eindigt, zoals alle oorlogen, op het kerkhof. Wel een bijzondere rustplaats met op de achtergrond het reuzenrad van de kermis. Het rad als symbool van leven, dood en de eeuwigheid, aldus Dick. De overgangen van oude kastelen met het “Kasteel” Haverleij en Kasteel Heeswijk is goed gedaan. Dick heeft de beelden op het lied bij elkaar gezocht. Daarmee begeeft hij zich op glad ijs, maar hij komt er goed vanaf. Herman - Naar het dak van de Sint-Jan met als ondertitel zijn de veters gestrikt . . . Het is rond het middaguur, overigens qua licht niet de beste tijd, wanneer we de steigers van de Sint-Jan beklimmen. Zo zien we de Sint-Jan maar zelden, zo dichtbij. Het AV gaat nog wat bibberig, mogelijk door het nieuwe Wings X-programma. Of heeft de maker gewoon hoogtevrees. De muziek klinkt wat schel maar sommigen vinden dat goed passen bij die steigers. Ook de overvloeiers zouden iets meer op het ritme van de muziek afgestemd kunnen worden. De foto’s van de bogen met die fantasie figuurtjes zijn goed genomen. Met tele kun je de achtergrond wazig houden. Het zoomwerk gaat nog wat snel. Het grapje met de borden die de hoogtes aangeven, we gaan steeds verder naar beneden, ter afronding is leuk gevonden. De toeter heb ik niet gehoord. Een vrolijke serie die deze manier van benadering van onze beroemde kathedraal goed uitlicht. Ferdinand – Haverleij, kastelen van nu: de maker heeft een overzicht gemaakt van alle ‘kastelen’ in het kader van Haverleij. Een compliment dat alle beelden recht zijn gezet. Tot zelfs de lantaarnpalen toe, die zelf ook soms scheef staan. Het AV is goed gemonteerd op de rustige aanslag van de pianotoetsen. Soms wordt het wat monotoon en zou er meer variatie in kunnen, ook in de muziek. Pieter is ook onder de indruk en biedt aan om er foto’s van 360 graden tussendoor te monteren. Hugo – Rijp: een wel heel aparte serie over de rijp op bladeren in de tuin, vooral omdat de muziek helemaal zelf is gemaakt. Het begin met het totaaloverzicht van de tuin en de verkleuring hiervan kan eruit. Tip: beginnen met detailopnamen en langzaam uitzoomen de tuin in, dan inzoom naar de bladeren. De titel groter maken. De muziek kan beter. Het is nog te monotoon. Nog even door tokkelen. Dit was het voor het jaar 2023. We gaan het Kerstreces in met de jaarwisseling naar 2024. Ik wens u, Shot- en AV-vrienden Fijne Feestdagen en voor het volgende jaar veel inspiratie en vooral goede gezondheid en plezier in deze prachtige hobby. De volgende bijeenkomst is op 23 januari 2024. Hugo -
AV avond 21 november 2023
Klokslag 8 uur opent voorzitter Jan deze bijzondere avond. Want er zijn ook aanwezig leden van de Filmgroep. Toch weer een beetje kruisbestuiving. We zitten midden in de herfst ter voorbereiding op de winter. Een bijzondere avond want we hebben Ronald Peeters te gast die bekend staat om zijn macrofotografie. Vooral wintertaferelen stelen zijn hart. Truien aan want we zijn gewaarschuwd. Maar het is meer dan de moeite waard zo zal blijken. Het woord is aan Ronald. Hij komt uit Dorst bij Breda, is bioloog dus geïnteresseerd in de natuur en al, net als de meesten van ons, een tijdje met pensioen. Dus veel gelegenheid om te schieten. Onze gast is een natuurmens en hiervoor, zo vertelt hij, moet je geduld hebben. Van de plantensoorten trekken mossen zijn meeste aandacht om vast te leggen. Daarnaast zit hij graag op het water. Ganzen en zwanen komen we tegen in wel heel bijzondere vormen. Hij maakt gebruik van tele- en macrolenzen. Zijn werk noemt hij kunstzinnige natuurfotografie. De series maakt hij met het programma ProShow Gold, dat helaas niet meer ondersteund wordt. De reeks die hij vanavond toont heet Fluisteringen der Muzen; een nogal prozaïsche titel en de inhoud hiervan dekt zeker de lading. De muziek kiest hij meestal via Spotify en voor de rest tientallen cd’s op de plank. Misty Morning Flight componist Frédéric Chopin, Fantasie Impromptu op. 66. En inderdaad als eerste de ganzen in de mist. Een vlotte start op de snelle toetsen van Chopin èn afwisselingen. De bewegingen van dieren in vlucht (Flight) zijn dusdanig vastgelegd - met de hand en lange sluitertijden veel met 1/8, hoge ISO-waarden - dat het een abstracte weergave is geworden. Helaas zien kenners toch veel ruis waarschijnlijk door de mist (misty). Dat kan er met o.a. Photoshop – of een ander bewerkingsprogramma - uitgehaald worden. Maar de toon voor de sfeer is gezet. Prachtig gemaakt. World Wide Web componisten Eleni Karaindrou - Bus Part II Eleni Karaindrou - Depart and Eternity Theme Variation I Jóhann Jóhannson - Jói & Karen Geen internet maar spinrag. De serie bestaat uit twee delen: kettingen van waterdruppels door dauw, prachtige tinten en ergens aan de zijlinie mevrouw spin; net als de maker, geduldig wachtend op een prooi of een mooi beeld. Het tweede deel wordt de spin meer uitgelicht. Hier worden we stil van. Ook een juwelier zal hier blij van worden. Zelfs de druppels werken als kleine lensjes. Ronald maakt graag gebruik van ‘derde beelden’: trage overgangen – een voorwaarde voor derde beelden – van twee beelden waardoor er even, voordat het tweede beeld er helemaal door is, een derde beeld ontstaat. Dit komt de rust in de serie eveneens zeer ten goede. Voor de geïnteresseerden: Ronald gebruikt hiervoor een Tamron 180 mm op statief met diafragma f3.5 Swans’delight Componist Pink Floyd – Shine On You Crazy Diamond Dit wordt veel gebruikt bij afscheid. Wederom schitterend abstracte beelden van zwanen, ook deze serie veel derde beelden. Een verheffende, ethische serie. Iemand vraagt of er teksten over de beelden heen gemonteerd kunnen worden. Hier wordt negatief op gereageerd. Beelden spreken voor zich. De maker vraagt of de lengte van de series een probleem is doch niemand is dit opgevallen. We genieten bijna ademloos. Feathers’ Wonderland Componist Erik Satie – Gnossienne No. 1 Uitvoerend musicus Lavinia Meijer – Harp Hier valt de muziek van Eric Satie wel op. Een serie om bij te mediteren, wordt er opgemerkt. Hier speelt de muziek dus een grote rol en klinkt goed. Nu merken we waarom Ronald zijn eigen installatie gebruikt. Hij heeft voor deze opnamen de camera ondersteboven aan het statief bevestigd om zo dicht mogelijk bij het water te komen. Prachtige spiegelingen. Wat een sfeer weer. Zijn opnamen worden nauwelijks bewerkt slechts de contrasten, kleurverzadiging en helderheid krijgen soms een zetje. Ook geen trucages. Het zijn, zoals de titel al zegt, nu de veertjes van de vogels die de rol spelen en stelen in zijn wereld. Surprisingly White Componist Giya Kancheli - Miniature No. 16 Krentenboompjes bloesem in bloei na een nacht sneeuw. De weinig scherpte/diepte kan hij controleren via het display dus dat is snel geregeld. Echoes of Eternity Componist Jóhann Jóhannsson - Odi et Amo Theatre of Voices version Echo’s van de eeuwigheid. Wederom komen de ganzen voor de lenzen. De Grote Canadese Gans. Voor deze serie gebruikte hij lange sluitertijden. De muziek wordt verzorgd door Jóhan Jóhanssen, een IJslandse componist. Zien we ganzen of engelen? Het zijn bijna verfstreken op een witte muur. Hier heeft hij gebruik gemaakt van de lichtblauwe en witte luchten als achtergrond, waardoor het lijkt of ze de oneindigheid of eeuwigheid in vliegen. Ins Blau hinein. De echo’s in de muziek (zang) komen goed van pas. Heerlijk om naar te kijken en te luisteren, achterover in de luie stoel. Maar dat moet je thuis maar doen. Bein’ Green Componisten The Moanin’ Frogs – Yakety Sax Karen Tanaka – Crowned Eagle Een ode aan Kermit de Kikker. Wie herinnert ze niet, de Muppetshows met Kermit en Miss Piggy, pour moi. De titel refereert naar een nummer dat gezongen wordt door Kermit waarin hij verwijst naar de kleur groen. Een prachtige kleur want eigenlijk is veel in de natuur groen en de kleur onder andere van de hoop. Deze vrolijke serie laat zien hoe kikkers zich gedragen in het voorjaar begeleid door vrolijke muziek. De serie eindigt met een meer gedragen uitvoering. Zachte pianomuziek die beter bij die sfeer past. Samen met Jeroen van Vliet, jazzpianist, maakte hij de volgende twee series. Met Jeroen treedt hij ook op. Deze pianist speelt de muziek van deze series niet vanaf het notenschrift maar hij improviseert op de beelden. Galaxy on Ice Coproductie met pianist Jeroen van Vliet Mocht het weer gaan vriezen wat fotografeer je dan? We zien melkachtige sterrennevels zo lijkt het, smeltend ijs gecombineerd met strakke structuren van ijs op water en dan die spiegelingen; net consumptie-ijs, zo wordt opgemerkt. Ook vallende druppels die fascineren. Waaiers van licht. Het lijkt opgenomen op een andere planeet. Hier zien en horen we duidelijk de samenwerking van de maker met de pianist. Ze blijken helemaal op elkaar afgestemd. Ook de opkomende zon en weer die spiegelingen ervan op het ijs komt als een gift uit de hemel, zal Ronald gedacht hebben. Intimacy Coproductie met pianist Jeroen van Vliet We duiken in het hart van de klaproos met zeer langzame overgangen in tegenstelling van de dit keer snelle vingers van de pianist. Alle kleuren en tinten rood en oranje passeren onze waarneming met de beroemde kelk. Klaprozen hebben we inderdaad allemaal weleens gefotografeerd, maar nooit zó, wordt opgemerkt. Het wordt inderdaad behoorlijk ‘intiem’. Call of the Earth Componist Levon Minassian - Hol Ara Yéze Met muziek van dezelfde titel, uitgevoerd door Levon Minassian, een Frans/Armeense dudukspeler (dubbelrietblaasinstrument lijkt op onze blokfluit maar geeft meer zachte, magische klanken). We zitten midden in de golven met alle spiegelingen vooral van bomen. Je gaat fantaseren en ziet allerlei denkbeeldige figuren en vormen, van sprookjesfiguren tot mensengedaantes. Van nagenoeg kleurloos tot steeds meer kleur, wordt opgemerkt. Het lijkt of ze de toeschouwer roepen, de roep van de aarde. Winterscape Vivaldi - Cum Dederit Uitvoering: Armand Amar Zoals vernoemd sporenkapsels van het mosje purpersteeltje vol rijp. Deze mossen soort toont allerlei kleuren purper, vandaar de naam. De muziek is Cum Dederit van Vivaldi. De zang is zo mooi. Iemand vraagt wat deze titel betekent. De tekst is eigenlijk te mooi om te vertalen. Toch heb ik dit opgezocht. Met de correctie/aanvulling van Rob: Cum dederit dilectis suis somnum: wanneer hij geeft aan zijn liefste de slaap. Psalm 127, zoiets als: span je niet overmatig in, de Heer geeft het je toch wel ook al doe je niets, laat het aan hem over... De weerkaatsing van het licht op de ijskristallen steelt de show. Het is weliswaar puur natuur maar omgezet naar puur abstract. Dit is de mooiste. Deze combinatie van beelden en muziek is ijzersterk. Het mosje is een winterlang gevolgd. Macrolens met diafragma 2.8. Het valt op dat hij, na elke serie de beelden zonder muziek uit fade Afsluiting Bij het zien van deze beelden ga je als kijker afvragen is het nog natuur. Ja, natuurlijk. De afwezigen hebben dus echt iets gemist, aldus Jan. Een van de filmers merkt op dat de combinaties en de ingrediënten van film en fotografie steeds meer hetzelfde worden. Het spelen met licht en camerastandpunten, etc. Het was voortreffelijk, we hebben ervan genoten. Ronald wordt bedankt voor zijn inspirerende voordracht. Applaus voor Ronald. Volgende bijeenkomst 19 december. Hugo -
AV avond 10 oktober 2023
Bijeenkomst Audio-Visuele Groep dinsdag 10 oktober 2023 Het is volop herfst deze 10e van de 10e maand. Buiten waait het lekker fris maar binnen heerst de AV-sfeer. Na de opening van Jan biedt Pieter zich aan met maar liefst 2 series, Ad gaat nog een keer op herhaling en Corrie heeft een persoonlijke bijdrage uit haar privé-album. Ook passeert Haverleij als een soort rode draad de revue. Mededelingen: - Op 21 november komt gastspreker Ronald Peeters zijn werk laten bewonderen en bespreken. - De EXPO is zoals bekend op 4 en 5 november. Zondag 5 gaat de AV- Groep de projectie houden tussen 14:00 uur en 15:00 uur met 10 minuten pauze tussen de 2 blokken. De Fotogroep gaat opnamen maken van bezoekers die op het grote scherm geprojecteerd gaan worden. Pieter gaat Haverleij en Berlicum van Boven tonen met een speciaal systeem touchscreen waardoor bezoekers met een druk op de gewenste plek op het scherm deze in detail kunnen bekijken. De series: Corrie - Remember 14 september: Corrie gunt ons een blik in haar privéwerk. Het heeft haar 30 jaar gekost voor ze hieraan kon beginnen. Maar 14 september jl. was het dan zover. Het trieste relaas van hun 19- jarig dochtertje Tanja die, ondanks meerdere operaties in haar leven, niet ouder is geworden. Toch heeft Corrie er een pracht serie van gemaakt. Met muziek o.a. van Bryan Adams Here I am en Benny Neyman Waarom fluister ik jouw naam nog? Heel toepasselijk. Uiteraard beelden samen met haar 2 zusjes, haar moeder en vader. Met scherp en onscherp heeft Corrie de nadruk op Tanja gevestigd. Opnamen in Londen na de operatie samen met echtgenoot André zijn heel aandoenlijk. Ook heeft Tanja een gastoptreden gedaan als Madonna-fan in een tv-show uit 1986. Corrie had de beeldband hiervan opgevraagd en deze verwerkt in de serie. Deze bandopname is natuurlijk goud waard. De serie is een gevoelige herinnering aan een mooie tijd maar die niet voor een breder publiek zal worden vertoond, aldus Corrie. Jan vraagt zich af waarom eigenlijk niet. Ferdinand – Haverleij: de serie is nog niet af maar de maker gunt ons een eerste blik. Het gebied bestaat uit groepen van ‘kasteel’ woningen en de bezoekers proberen elke groep dezelfde projectietijd te geven. Typerend is dat de ene auteur mensen erbij neemt terwijl de ander die juist vermijdt. Mooie symmetrische opnamen met goede kleurverzadiging. Ook de terrasjes, voor gezamenlijk gebruik, aan de achterkant ontkomen niet aan de belangstelling van de auteur. Het weer was soms wat grijzig hetgeen aan sommige opnamen toch wel enigszins te zien is. Daar ontkomt geen fotograaf aan. Zachte pianomuziek – Liszt Three concert etudes (?) - versterken de beleving van deze moderne en stijlvolle architectuur. Opnamen met spiegelingen doen het uiteraard prima. Het lijkt een verlaten dorp, een slaapdorp. Geparkeerde auto’s verraden de leefbaarheid. Ook het natuurgebied eromheen komt goed uit de verf. Voor velen onbekend terrein, zo blijkt. Het is wel leuk, merkt iemand op, dat je als groep op plekken komt die je helemaal niet kent. Ad – August von Bonstetten: voor de tweede keer gaan we terug in het verleden. Ad heeft de foto’s wat groter gemaakt zodat deze duidelijker zijn. Een foto toegevoegd. Het portret van August ‘hangt’ er aan het einde misschien wel een beetje bij. Het is duidelijk een beleving voor vooral de oude Bosschenaren. De muziek waarin een spinet bespeeld wordt, past er goed bij. De serie begint even zonder die muziek, mogelijk om de aandacht op de inhoud/ het verhaal te leggen en dan begint de show om op dezelfde wijze te eindigen. Jan – Heesterburgh, kasteeldorp in het groen: ook voor de tweede keer. Jan heeft er 6 foto’s bijgeplaatst. Vooral de wilde bloemen komen goed uit de verf en uit de grond. Dit maakt de serie wat vrolijker. Hier zien we meer mensen omdat Jan de nadruk wil leggen op de leefsituatie met veel tuinen waarin de bewoners vaak vertoeven. Bij architectuur horen mensen, aldus Jan. Ook heeft hij wat lichte zoom toegevoegd wat de serie wat verlevendigt. Mooie kleuren die echter niet bewerkt zijn, alleen is het contrast soms wat verhoogd. Jan voegt eraan toe dat de architect is Sjoerd Soeters van architectenbureau PPHP – Pleasant Places Happy People – die ook de Johan Cruijff ArenA ontwierp. Pieter – Gegijzeld maar niet verslagen: Pieter heeft 2 jaar geleden deze tentoonstelling over de periode 1942-1944 in het Kleinseminarie Beekvliet in Sint-Michielsgestel op verzoek vastgelegd, script en teksten geschreven en er een serie van gemaakt. Muzikaal ondersteund door Erik Satie’s Gymnopédie beleven we een periode waarin een aantal mensen uit het verzet werden gegijzeld. Pieter heeft het intro door de voorzitter op film gezet wat daarna als inzet tijdens de ‘rondleiding’ gebruikt wordt. De foto’s zijn uit 360 graden opnamen gehaald. De tentoonstelling is alleen op afspraak te bezoeken. Zie onderstaande link. Voor de liefhebbers: https://www.gijzelaarskampbeekvliet.nl/ Doe je voordeel ermee, is geheel gratis en je krijgt ook nog gratis koffie bij ontvangst! Pieter maakt nog een opmerking over het haperen van de beelden bijvoorbeeld bij panorama’s. Het is afhankelijk van het type monitor en de frequentie. Als dit met 24 beelden /seconden uitgevoerd wordt is het minder maar met 25 beelden weer wel. Het verschilt. Pieter – het Beleg van Den Bosch: we spreken over het jaar 1629 toen Frederik Hendrik het Beleg van den Bosch coördineerde. Dit werd nagespeeld in kasteel Maurick in Vught tijdens een open dag. Pieter heeft van tevoren met een drone opnamen gemaakt in februari, dus kale bomen. Tijdens de open dag, verder in het voorjaar, verkleurt de natuur. Pieter merkt dit op om ons de wind uit de zeilen te halen. Ook hier weer 360 graden opnamen. Hij werkt met eerder genoemd touchscreen zodat hij via het scherm de beelden kan regelen. Volgende keer 21 november met als gastspreker Ronald Peeters. Hugo -
AV avond 19 september 2023
Bijeenkomst Audio-Visuele Groep dinsdag 19 september 2023 Met de herfst op de drempel belooft dit een kleurrijke avond te worden. De kermis in Berlicum loopt ten einde maar dat geldt niet voor onze inzet. Deze bijeenkomst wordt het programma voor komend seizoen bekeken; we hebben Kees Kempenaars van de videogroep die komt kijken. Kees heeft plannen om oud materiaal tot leven te wekken. Hij zit al 42 jaar bij de groep dus dat belooft wat. Een gouwe ouwe. Stand van zaken betreffende de Expo: we krijgen 40 minuten verdeeld over 2 blokken. De excursie Haverleij is gepland op donderdag 21 september. Volgens de meteorologie het begin van de herfst en dat is goed te merken want er is die dag veel regen voorspeld. Jan zal de deelnemers op de hoogte houden en op tijd informeren bij uitstel. We starten met nieuwe series. Rob - Zwerven in Zweden: Rob heeft opnamen gemaakt van zijn hobby kanovaren in series van 1 en 2 uur. Deze heeft hij verknipt in korte tot hele korte stukjes. We zien er nu een voorbeeld van. De sfeer wordt prima weergegeven. De deelnemers varen hoofdzakelijk. Rob heeft hiertoe opnamen gemaakt met een compact camera. Veel filmwerk waar hij foto’s uitgehaald heeft. Naast varen zitten we middenin een sluis die het ene meer met het andere verbindt door de hoogteverschillen, net als bij ons. Er wordt gekampeerd, gekookt, brood gebakken, houtgehakt en veel plezier gemaakt. Een mooie les voor de woudlopers. Het valt meteen op dat de opnamen prima van kwaliteit zijn. Het geluid wordt gedurende de hele series afgewisseld met rustig, door kabbelende muziek en life-geluid. Dat laatste bepaalt de sfeer. Interessant te zien hoe men bezig is; de rest bedenk je zelf maar, aldus Rob. Ad - August von Bonstetten: een Zwitserse soldaat die 200 jaar geleden als soldaat in de rang van luitenant gelegerd was in Den Bosch. Zwitsers werden al vanaf de 16e eeuw gebruikt om in het leger te dienen. Vandaar de uitdrukking “geen geld, geen Zwitsers”. Echter, het leger verveelde zich maar om de tijd te doden ging August tekenen. Hij heeft een dagboek vol schetsen en tekeningen van bekende plekjes in de hoofdstad nagelaten. Dit is in boekvorm verschenen wat Ad aangeschaft heeft. Hij vergelijkt de afdrukken met de situaties nu en projecteert ze aanvankelijk naast elkaar voorzien van tekst (witte letter op zwarte achtergrond). Leuk gedaan in coronatijd, aldus Ad. Later in de serie worden de prenten beeldvullend wat voor de meesten rustiger over komt. De muziek heeft voor mij een echt Middeleeuws karakter wat hier prima bij past. Hugo - De Passiebloem: een serie eerder vertoond en nu bestemd voor de Expo op 5 november. De beelden van de bloemen komen redelijk scherp over. Alleen de persoon (Hugo) aan het einde toont lichte overbelichting. De tekst is goed. Sommigen konden de woorden niet allemaal even goed verstaan maar na een tweede keer en aanpassing van een gehoorapparaat was het prima. De muziek en de stemmen zijn door Hugo zelf gemaakt. Jan - Flaneren in Lazise: we gaan naar Bella Italia en op muziek van Eva Cassidy – mogelijk voortgekomen uit de oude Rock-and-Roll - toont Jan beelden van een toeristisch plaatsje aan het Gardameer in de avondschemering met veel zich vermakende mensen op straat en aan het water. De opnamen zijn wat lukraak genomen, niet altijd geweldig maar wel sfeervol. De muziek is wat metaalachtig. À propos: dit kun je bijregelen door met de equaliser de hoge tonen wat af te zwakken. Een vlot gemonteerde weergave waarvan sommige foto’s wel erg kort staan. Soms toch nog wat hardere overgangen uitproberen. Voor Jan was de uitdaging om vooral de horizon op dezelfde plek te houden en de synchronisatie in tijd qua belichting van daglicht naar avondlicht goed weer te geven. Vooral het vastleggen bij avondlicht was de uitdaging voor Jan. Niet twijfelen maar schieten. Nu zie je de avond opkomen en dat is goed voor de sfeer. Pieter - op eigen laptop toont hij 360 graden opnamen genomen met een drone boven de wijk Haverleij (eerder als link rondgestuurd) ter voorbereiding op de excursie. Hij toont ons de constructie van het hele gebied, de bouwwerken, zowel van boven als vanaf de grond. Net als Google Maps. Duidelijke foto’s met een camera die maar liefst 8 K aan kan. De scherpte/diepte is enorm. Architectuur volop. Pieter laat zien hoe dit ‘kastelendorp’ gemaakt is en in elkaar zit. Daarnaast veel natuur en gelegenheden voor ontspanning. Dit alles voor de duidelijkheid wat de deelnemers daar kunnen verwachten en zo hun plan kunnen trekken. Volgende bijeenkomst dinsdag 10 oktober in de Moerkoal. Hugo -
AV avond 29 augustus 2023
We gaan na de vakantie weer van start met de maandelijkse av-bijeenkomsten. Het programma voor komend jaar is besproken; de invulling wijkt niet veel af van voorgaande jaren. Het gaat er uiteindelijk om dat de leden actief AV's blijven maken. Mede ook op basis van beeldmateriaal, gemaakt tijdens onze excursies. Begin november staat de Expo van de club gepland. De afgelopen maanden is al druk gefotografeerd. Door een aantal leden is begonnen aan het project "De kastelen van Haverleij." Ad – Lelienhuyze: De AV gaat over het kasteel met die naam en de mensen, die er enige honderden jaren terug geleefd zouden kunnen hebben. Wat oudere opnamen van een historisch feest voor de poorten van het kasteel en recente beelden van het kasteel zelf zijn op originele wijze gecombineerd. Met portretten beeld in beeld. Een leuk verhaal met geschreven teksten. Bij de tijd passende muziek en livegeluid dragen bij aan het boeiende geheel. Jan – Heesterburgh: Het kasteel met die naam is door de architect ontworpen op basis van het bouwplan van een klein Frans dorp met een chateau. De bloeiende bloemen in het veld dragen bij aan het landelijke karakter. De vertoonde versie betreft een eerste opzet. Bij het fotograferen is speciaal gelet op goed licht voor mooie luchten in het groene landschap. Muziek en beelden zijn prima. Herman - Spoorwegmuseum Utrecht: In het museum is meer dan 100 jaar treingeschiedenis te zien. Met toevoeging van duidelijke teksten is deze op geslaagde wijze uitgebeeld. Vanuit de oude wachtkamer worden we meegenomen naar en door de diverse treinen van verschillende ouderdom. Moderne elementen zijn mooi uit beeld gehouden. De muziek past wel, maar is toch wel aan de monotone kant, ook omdat voor de hele duur hetzelfde fragment is gebruikt. Pieter - Beeldentuin achter de Westduinen: De bezochte beeldentuin ligt in Ouddorp op Goeree en deze is met een mobiele telefoon gefotografeerd. In de fotobewerking is geëxperimenteerd met de scherptediepte. Hoe kan ik eventueel de beelden mooi loskrijgen van de achtergrond, heeft hij zich afgevraagd. Het resultaat mocht gezien worden. Soms komt het in eerste instantie wat vreemd over wanneer gekozen is voor een scherpe achtergrond achter een onscherp beeld. We hebben een impressie gezien van de tuin zonder een verhaallijn of opbouw. Met een fijnere afstemming van de overgangen op de redelijk passende muziek valt nog winst te behalen. Joke - Roadtrip Zuid West Australië: Vanuit de grote stad voert de reis naar de oceaan en de binnenlanden. We zien bijzondere natuur en objecten. Ook mooie beelden van de fotograaf. Op één plaats is tekst toegevoegd ter verduidelijking. Mag best meer zijn, ook om de balans te bewaren. Zou mooi zijn als het lukt er meer een verhaal van te maken. De inheems getinte muziek past prima. Enkele suggesties zijn er gedaan om de volgorde van de beelden rond de stad wat aan te passen. Jan - Landgoed Seldensate: Een korte rondwandeling van ruim een uur op een nevelige wintermorgen op het oude landgoed Seldensate in Middelrode. Het poortgebouw en de kasteelruïne trekken de meeste aandacht. De muziek is een beetje nostalgisch en klaart op met het doorkomen van het zonlicht. Een stemmig geheel. -
AV avond 21 mei 2023
Het is alweer de laatste bijeenkomst van dit seizoen. De dikke truien kunnen weer in de kast kortom, volop lente en dat is ook nu weer goed te merken. Gewassen komen uit de winterslaap maar van winterslaap is aan onze leden niks te merken. Veel verschillende onderwerpen passeren de revue en het wordt weer genieten geblazen. De beamer kan weer aan de gang. Jan opent de vergadering met de ideeën voor onze excursies die, met name door Pieter gelanceerd, kunnen worden bekeken en overlegd. De data voor het komend seizoen zijn nog niet bekend omdat er discussies zijn tussen de Videogroep en een andere gebruiker van de Moerkoal, de EHBO-groep. Ook deze gebruiker is namelijk geïnteresseerd in deze zaal. Dus moeten we nog even afwachten. De EXPO in november zal een weekeinde in beslag nemen maar wij projecteren alleen op zondag, in blokken van een half uur. We starten met de nieuwe series. Ad – Op stoom: naar aanleiding van het bezoek aan het Spoorwegmuseum in Utrecht zag Ad aanleiding dit filmpje te maken. Eigenlijk bedoeld voor z’n kleinzoon. Het is een film met foto’s. Wat spreekt ons aan? Nostalgie volop want het betreft hier een stoomtrein wat de titel ook aangeeft. Een echte tuffende locomotief, een ware locomotion. Gedurende de hele sessie horen we het geluid van puffend stoom en een zuchtende locomotief die blijkbaar verlangt naar pensioen. Mooie beelden en nog scherp ook voor een film, helemaal uit de hand genomen; het geluid is apart met een recorder vastgelegd, aldus Ad. Klein minpuntje: het einde is wat traag. Maar voor kleinzoon ziet het er prima en leerzaam uit. Ons is echter deze boodschap niet helemaal duidelijk. Daarom deze tip: maak een opname van het jongetje die ergens naar staat te kijken; zoem in op de ogen en laat ‘m dromen over treinen. Met een paar simpele beelden kan veel gezegd worden. Misschien komt dit filmpje dan nog beter op stoom. Martin – Water: een serie met een boodschap. Hoe ontstaan onze rivieren. Deels uit smeltwater van de gletsjers, deels uit regenwater. De beelden zijn van wel 4 vakanties in onder andere Schaffhausen. Jammer dat de maker de muziek van Samuel Barber genomen heeft. Deze sombere tonen passen toch niet bij spetterend water. Helaas loopt het geluid van het stromend water in het eerste deel niet overal door. Ook de titel dekt de lading niet helemaal. Waterweg, weg van het water of iets dergelijks zou beter passen. Het verhaal is duidelijk. Het intermezzo van het wijnfeest aan de Moezel zou korter kunnen. Ook andere beelden staan te lang. Martin heeft nu tekstblokken geplaatst als toelichting van het verhaal. Dit zal later ingesproken worden, wat de serie sterker maakt. Waarom worden deze plaatsen genomen? Duidelijk zijn de opnamen van de watermarkeringen en de hongerstenen. Dit zijn eveneens markeringen. Wanneer die boven water komen staat het water te laag. Men houdt de waterstanden goed bij. Na de overstroming bij Valkenburg is dit een passende vergelijking, zo wordt gesuggereerd. Een actueel onderwerp dat steeds actueler wordt. Pieter is op pad gegaan met de Filmgroep voor een uitvoering van de slagwerkgroep van T.O.G. (Tot Onderling Genoegen) de harmonie van Berlicum. Oordopjes in want de decibels vliegen je om de oren. Ook visueel interessant want de dansgroep Souplesse zette de beste beentjes voor. Wat een spektakel. Dynamiek genoeg. Beelden en geluid versterken elkaar. Pieter heeft, naast de totalen, inzetjes met dikke zwarte rand gebruikt en de totalen als achtergrond wazig gemakt. Sommigen vinden die randen te dik of te zwart. Idee om daar blauw of bruin voor te nemen. Wat meer variatie hierin ook qua grootte van de inzetjes. Pieter heeft het eerst zonder die kaders gedaan maar dan springen ze er niet uit. Ook de inzetjes van onder andere de dirigent is leuk gedaan. De tekst als inleiding is wat veel. Dat wordt nauwelijks gelezen. Dekt de titel de lading? Er is geen publiek bij. Het zou meer een clip kunnen zijn of een documentaire in de trant van the making of. Jan – Industrieel erfgoed Tramkade: onder begeleiding van Pink Floyd voert Jan ons mee in dit ook visueel sterk spektakel. Oud en nieuw gaan hier stelselmatig in elkaar over. Totalen met schitterende, dreigende luchten en details. Een Boschproject. We behouden het oude als decor van de nieuwerwetse architectuur. Dat is de boodschap die hier getoond wordt. De meningen verschillen over de ‘omvallende’ gebouwen. Als het storend wordt, zal ik ze rechtzetten, aldus Jan. Dit versterkt het kikvorsperspectief wel. Ook oude beelden via internet passen er prima bij. Verkade en Willem II zijn nu cultureel. Het is geen verhaal maar een sfeerbeeld. Ook zien we deels mogelijkheden voor ‘derde beelden’. Vroeger, zo vertelt Jan, in de tijd van de dia’s, werd daar erg op gelet. Nu is dat minder maar de mogelijkheden blijven altijd aanwezig. Als laatste een serie die we eerder gezien hebben. Ad - Tramkade 1920: hij toont ons de Verkadefabriek nu en in historisch perspectief. Dit doet hij met inzetjes van korte filmpjes in zwart-wit uit die tijd. Zijn vader heeft er gewerkt. Hij herinnert zich nog dat hij zijn vader, die de hele week tot en met de zaterdag tot 12:00 uur werkte, op ging halen. Die filmpjes – daar staat zijn vader overigens niet op - gebruikt Ad als leidraad. Ondersteund door wat populaire muziek is de serie een mooie vergelijking met die van Jan. Goed voor het polygoonjournaal. Tot slot dankt Jan alle deelnemers voor hun bijdragen. Rob en Ferdinand voor de techniek, onder supervisie van Pieter, die ook weer bedankt wordt voor het organiseren van de excursies. Uw vaste scribent wordt even in het zonnetje gezet voor de verslagen. Opgemerkt wordt dat deze verslagen vaak een heel andere kijk geven op de series. Uiteraard wordt Jan bedankt voor zijn algehele inzet voor de AV-Groep, de coördinatie en leiding van de AV- bijeenkomsten. Ik wens u en uw naasten vanaf mijn schrijverstafel een fijne vakantieperiode en tot ziens in het volgend seizoen, in augustus. De data worden dan bekend gemaakt met de convocatie. -
AV avond 25 april 2023
Vanavond hebben we te gast Henny van de Videogroep. In het kader van de beroemde kruisbestuiving – laat eens iets van elkaar zien – hebben we Henny uitgenodigd iets te vertellen over vooral de overeenkomsten van film en AV. Hij zal het eerste deel van deze bijeenkomst wat over zijn werk vertellen en daartoe heeft hij 5 films meegenomen. Na de pauze gaan we weer met ons programma verder en zullen we onder andere werken zien van het bezoek van een aantal AVers aan het spoorwegmuseum in Utrecht en ten slotte brengen we een bezoek aan een tuin waar je zelf het bosje bloemen voor je partner kunt samenstellen. Henny is geen onbekende binnen Shot ’71 want hij heeft behalve nogal wat prijzen behaald ook veel voor de club gedaan zoals het samenstellen van het boekje 50 jaar Shot/ 71. Henny: Film is altijd beweging. Zijn motto is zelfs film met wat foto’s waarmee dan met pannen of zoomen beweging wordt gesuggereerd. Bij ons is dat net andersom. Door over te vloeien suggereer je dus ook beweging. Hij start met de film Che Guevara. Deze film is inmiddels 20 jaar oud en gaat over de vrijheidsstrijder, lid van de Revolutionaire Beweging onder leiding van Fidel Castro in Cuba. Een film met veel AV en zoom. Het verhaal dat gezongen wordt is in Cuba populair geweest. Henny heeft er tekst op gemaakt die ook goed leesbaar is. Overigens constateren wij meer foto’s dan film. Dus eigenlijk gewoon een AV. Foto’s hingen in de gevangenis waar Castro gevangen heeft gezeten. Een leuke visualisatie van het liedje. Corfu: met Griekse muziek die ons leidt over dit prachtige Griekse eiland. Wel harde overgangen op de snaren van het muziekinstrument. Mogelijk de reden dat het niet stoort. Ik kon mijn benen met moeite stilhouden. Henny heeft hier wel veel ingezoomd. Eigenlijk ook hier weer meer foto’s dan film. De opnames werden 5 jaar geleden gemaakt. In zijn toelichting vertelt Henny dat hij bij een pan met de foto begint en dan niet eindigt met een overvloei. Dat is storend. Let op filmgroep: deze film is nog niet eerder vertoond. We zien nu een debuut. Er zit beweging in. Dat zit blijkbaar in zijn aard. Harde overgangen mag en zie je bij ons steeds meer. Ook een shot niet (te) lang laten staan is een aandachtspunt. We gaan naar het Zwarte Woud: iets speciaals heeft hij gemaakt van een landschap met waterval. Daarin heeft hij echtgenote Ine gemonteerd. Wel apart. Voor de rest leuke scènes. Henny noemt dit een fotocol – een collage – wat wordt gebruikt als ‘dynamisch medium’. Het gaat vooral om de impressie. Een ‘plaatje’ voor het familiealbum. Ook de beroemde koekoeksklokken, sommige met een wel heel opvallende vogel, passeren de revue. Lago Maggiore was in dezelfde vakantie. Hier was overigens een gondel naar beneden gevallen wat zelfs het nieuws haalde. Maar dat zien we niet. Een echte vakantiefilm vol herinneringen maar te snel voor een film. Zelfs in een foto moet beweging zitten. Eén van de vragen die gesteld zijn was hoe je een foto in een film zet. Je laat ze erin zetten. Dat suggereert de beweging. Als laatste de film Be Free: bedoeld als videoclip gemaakt van een optreden van een spirituele zanggroep die hij samen met Jan Verburgh (camera’s) en vele medewerkers maakte. Hier ontving hij van de NOVA een certificaat. Mooie beelden in een schitterende omgeving met veel water. Aan het eind als curiositeit wat making of opnamen. Enkele korte flitsen van de totstandkoming. Henny sluit af met de conclusie dat film niet zozeer op kwaliteit zoals scherpte en compositie rust zoals bij AV. Maar de verschillen worden wel steeds kleiner. Bestond het AV aanvankelijk uit louter foto’s. Nu worden er steeds meer, zij het korte, filmpjes aan toegevoegd mits het toegevoegde waarde heeft. De kwaliteit van beide gaat vooruit. Henny geeft ons nog de tip om, als je een filmpjes opneemt, maak dat zo lang mogelijk. Je gebruikt er visueel een stukje uit en kun je de rest toepassen voor life-geluid. Hij heeft dat onder andere gebruikt bij de waterval. Het geluid hoor je al voordat de waterval in beeld komt. Dat verhoogt de sfeer. Meestal fade hij het geluid in. Als laatste merkt Henny over het gebruik van pan en zoom op. Gebruik het niet te veel en laat het ergens naartoe leiden. Jan bedankt Henny voor deze zeer interessante bijdrage. Het geeft ons weer stof tot nadenken. We gaan door met onze series. Een groep onder leiding van Pieter is naar het Spoorwegmuseum in Utrecht geweest. Dick geeft groen licht en bijt de spits af met Spoorwerk: het valt ons meteen op dat Dick van z’n geschoten shots sfeeropnamen gemaakt heeft. Een lekker ontspannen ‘niks aan de hand’ harmonicamuziek (deed me denken aan het Hotcha-trio), lekker ritmisch op het denkbeeldig denderen van de trein. Het ‘tweede deel’ zijn opnamen van de oude klassieken onder de intérieurs. Wie de film “Moord in de Oriënt- Express” gezien heeft begrijpt het. Het technisch vernuft, wielstelsel en alles wat ermee samenhangt mag hier niet aan ontbreken. Ook zijn er oude opnamen van 20 jaar geleden in Berlijn gemaakt erin gemonteerd. De auteur sluit af met verroeste treindelen. Een fraai- fotografische AV. Einde rit. Denk om het afstapje. Corrie gaat verder met een zeer kleurrijke impressie van India. We bezoeken het Taj Mahal, of beter gezegd, we zien bezoekers die daar geweest zijn met op de achtergrond dit beroemde mausoleum. Ze begint en eindigt aardig met een blik op de bril van echtgenoot André waarin de titel gemonteerd is. Later ook de aftiteling. We ervaren dat de structuur goed in balans is. Ook de begeleidende muziek past er goed bij. Veel rood, oranje en roze. Er is een discussie om de opnamen met (zeer) slechte gebitten eruit te halen. Dat hoort blijkbaar tot die cultuur, zo wordt er gereageerd. Een sterk punt is dat we geen toerisme zien. Een bijna onmogelijke taak, zo wordt opgemerkt. Ad sluit af met de Pluktuin in Lovendaal. Ook kleurrijk. Pluk de dag en pluk de bloemen. Kan een mooie reclamefilm zijn. Een idee is om de inzetten te gebruiken bij wazige achtergronden. De muziek is landelijk en pastoraal met een modern tintje. Hier kun je een persoonlijke bos ruikers zelf samen stellen. Men wordt er niet geplukt maar doet dat zelf. Ad heeft dat met wat opnamen van plukkers laten zien. -
AV avond 21 maart 2023
De lente is weer begonnen. Een voor velen weer inspirerende tijd om nieuw leven te fotograferen. Wat we deze avond hebben gezien stamt nog uit de andere seizoenen. Pluktuin Lovendaal – Ad: We bezoeken een tuin met vooral bloeiende bloemen, waar mooie bloemstukjes van worden gemaakt. De close-ups van de bloemen zijn regelmatig met beeld in beeld vertoond. Heel geslaagd. De opnamen zijn deels met een mobiele telefoon en deels met een full frame camera gemaakt. Je moet goed kijken om verschil in kwaliteit te zien. De beeldvolgorde heeft een logische lijn en de muziek past goed. Wandeltocht Halder – Pieter: Het natuurgebied rond het gehucht Halder is mooi in beeld gebracht. Met behulp van drone opnamen krijgen we een duidelijk overzicht van het geheel. De beelden zijn goed. Halder is een bijzondere, historische plek met nog zichtbare restanten van de linie 1629 en oude kastelen en boerderijen. Ook zijn daar Romeinse munten en potten gevonden, die te zien zijn in een museum. Met teksten zijn de objecten in beeld aangegeven. Bij een aantal beeldovergangen zijn trillingen te zien. Meer variatie in de overvloeitijd van de beelden en het gebruik van meerdere muziekfragmenten zouden de AV nog beter kunnen maken. De passende muziek is nu misschien net wat te lang van hetzelfde. Klassiek modern – Jan J: De geprojecteerde versie is een verlengde versie van de eerste versie van 1 minuut. De lengte is nu 2,5 minuut; het aantal gebruikte beelden bij hetzelfde tempo in de presentatie (circa 3,5 sec. per beeld) is dan ook meer dan verdubbeld. Ook zijn er enkele tekstblokken in beeld geplaatst om een bepaalde verhaallijn te krijgen. Deze staan misschien soms net te kort. De inhoud draait om de vraag waarom er nu veel beelden worden gemaakt van "invalide" lichamen. En hoe consequent moet je zijn in de selectie van de beelden van de gemankeerde lichamen, zonder hoofd of ledematen. Welke speelruimte is er? De nieuwe versie wordt hoger gewaardeerd. Wereldmensen - Dick: De AV betreft een aangepaste versie. De AV bestond oorspronkelijk uit alleen fraaie zwart wit portretten van mensen uit diverse landen van de wereld. Nu zijn er een beperkt aantal in kleur uitgevoerd. Dit ook in aansluiting met de subtitel over mensen, die de wereld kleur geven; een mooie vondst. De meningen zijn verdeeld over de aanpassing. Het tweede deel helemaal in kleur uitvoeren? Prima muziek erbij gekozen en mooie titels. Varen over de Meierij - Ferdinand: Een gouwe ouwe. Een verslag van een ballonvaart van Den Bosch naar Veghel en van opstijgen tot neerdalen. Een duidelijke verhaallijn. In positieve zin vallen verder met name op het goede gebruik van het live geluid en de mooi gefotografeerde structuren van het landschap. De toerist en het schaap - Rob: Weer een gouwe ouwe. Het is een verslag van een reis over de grasvlakten van Mongolië. De uitwerking is bijzonder en daardoor boeiend. Min of meer centraal staat het slachten van het schaap voor de komende en weer vertrekkende toerist. Hij betaalt wat dollars, waar mee dan weer moderne consumentengoederen kunnen worden gekocht door de plaatselijke bewoners. De gekozen volksmuziek sluit mooi aan bij het uitgebeelde, eenvoudige leven. -
AV avond 28 februari 2023
De laatste dag van februari tussen de krokussen en narcissen opent coördinator Jan deze bijeenkomst met een klein aantal maar genoeg te beleven. Jan valt meteen met de deur in huis. Het Bestuur wil in overleg op initiatief van de Fotogroep dit jaar weer een Expo organiseren omtrent 4 november met alle groepen in de Moerkoal. Daarbij rijzen de volgende vragen van de bestuurstafel: in welke vorm gaan we dit uitvoeren? Hoe gaat het programma eruitzien? Een mogelijkheid is om te projecteren in blokken van elk een half uur projectie en wie leent zich als operateur. Discussiestof en suggesties genoeg. Voortel om alle producties video en AV bij elkaar op MP4 te plaatsen en in blokken van 20 minuten af te spelen. De Expo zal plaats vinden op zaterdag en zondag; de AV-Groep vindt alleen zondag voldoende om te projecteren. Meedoen is voor ons nu meer relevant, omdat het AV-festival dit jaar niet wordt georganiseerd. Vanavond weer gemêleerde onderwerpen. We zitten tussen de gletsjers, we bezoeken Valencia, het wordt lekker griezelen, we laten ons verbazen over animatie in panoramatechniek, prachtige tinten tussen de ijsbloemen, we verbazen ons over de toverkunst van een beroemd componist in een serie van 2 opnamen, verticale beelden van beelden en we gaan met de muziek mee maar blijven er nuchter onder. Turia, een park in Valencia – Dick: een her-vertoning van deze beroemde architectuur ontworpen door Santiago Calatraval. Dick heeft de beelden wat aangepast en meer beweging erin gemonteerd. Goede composities waardoor de spanning van de constructies goed tot z’n recht komt. De toelichtende teksten staan voor mij iets te kort. Er is meer variatie door derde beelden. De muziek is goed uitgezocht; meer architectonisch dan Spaans. De AV is goed op de pingeltjes van de piano gedaan. De beelden zijn zeker een ruimtelijke ervaring. Er is daar veel te zien en het auditorium springt er voor mij als muziekliefhebber wel het meeste uit. En dan nu Valencia in voor een glas rode wijn. Halloween – Hugo: uit de oude doos. Het lukt maar niet om de AV-vrienden de stuipen op het lijf te jagen maar de eerste kreten liegen er niet om; we zitten middenin een spookverhaal. De centrale figuur in de serie opent voorzichtig een deur en wat ie daar allemaal aantreft. Dreigende ogen, doodskoppen en alles wat maar naar dreiging luistert. Zelf gemaakte geluiden samen met maestro Ennio Morricone geven de toon aan van ironie omtrent het griezelen, het doel van Halloween. Het spat er helemaal van af. Leuk in elkaar gezet. De laatste opname van deze persoon die wegloopt kan eruit. De aftiteling met ‘deur sluiten a.u.b.’ omdraaien dus eerst aftiteling, dan deur dicht. Sommige beelden zijn na inzoom wat korrelig maar dat hoort een beetje bij een ‘Hugo’, wordt opgemerkt. Tweede helft misschien iets meer bewegen. Tussendoor pakken we de minuten series. Debuten en oudjes. Eerst een debuut van Pieter Amsterdam Centraal: gedurende een minuut staan we op het perron van Amsterdam Centraal met uitzicht op de hoogbouw Zuidas. De auteur heeft een voorbij snorrende vrachtauto panoramisch genomen en aan elkaar gemonteerd. Hetzelfde geluid is erbij gedaan. Leuk effect. Nu is deze vrachtauto, die normaal zo’n 15 m lang is, een bijna beeldvullende sliert geworden. Pieter vertelt dat de uitdaging is om vanuit 1 opname een verhaaltje te maken. Daartoe heeft hij een 10-tal opnamen gemaakt en een ervan genomen die ook goed scherp is. Hij eindigt met een korte animatie met geluid van een vrachtauto waarin dit gevaarte in zijn geheel van rechts naar links door het beeld rijdt. Met Photoshop is het vehikel losgemaakt van de achtergrond. Pieter besluit met in drie tekstblokken te vertellen hoe dit gedaan is. Sterk is dat alle elementen, zowel de vrachtauto als de achtergrond, scherp blijven. Met Photoshop laat de maker de vrachtauto bewegen. Knap gedaan. Een gouwe ouwe van Mozart . . . benedictus qui venit in nomine domini . . . Rob: deze Latijnse tekst betekent letterlijk Gezegend Hij die komt in de Naam des Heren gevolgd door een afbeelding van Mozart aan de piano die in een enkele minuut overvloeit naar een tweede beeld. De overvloeitijd geeft de kracht weer van deze meester en zijn muziek. Rob merkt op dat er vanavond niet veel katholieke belijders tussen de kijkers zitten, aan de reacties te horen. Hij voegt daar aan toe: de Katholieken zongen vroeger de H. Mis in het Latijn. Die wisten dus niet wat er stond. Daarvoor kon je beter bij de Protestanten zijn. Frozen - Joke: bloemen in de diepvries. We kennen groenten, vis en vlees in deze toestand, maar dit is wel heel apart. Een staaltje van creativiteit. Geen felle kleuren maar tinten. Het ontdooien van de elementen is een lust voor de ogen. Met 2 timelapsen tussendoor – het invriezen en het ontdooien - geven de serie zeker meerwaarde maar, ze gaan wel erg snel. Een idee is ze om te draaien wat een leuk effect zal geven. Ook staan sommige beelden te kort. Helaas is de aftiteling, wit op witte achtergrond, niet sterk. De muziek Crystal Liquid past er ook niet goed bij. Muziektip: neem iets tintelend of verfrissends. Op YouTube kun je bij video ‘winter’ intypen en zo’n filmpje downloaden. Herman heeft hier een tip voor die hij zal doorsturen. Noorwegen, land van sneeuw, ijs, fjorden en mooie luchten – Herman: schitterende landschappen die van groen overgaan in sneeuw en ijs. Het smeltwater gaat via de fjorden naar de zee. Zo is de verhaallijn, aldus de maker. Helaas komt die zo niet goed uit de verf. Wat teksten erbij zal de inhoud zeker versterken. Geen kaarten of namen plaatsen. Het naambordje waar bovendien nog een boot op staat afgebeeld, slaat op de fjord. Eruit halen. Dat is voor de kijker niet interessant. De muziek met de panfluit My sweet indian child komt eerder Zuid-Amerikaans over. Meer variatie inbrengen. De zoom gaat erg snel. Langzamer maakt meer indruk. Er zit wat vibratie in de pan. Dat kun je opheffen met smart move. Rob zal hier iets van doorsturen. Ook de titel kan wat prozaïscher met bijvoeglijke naamwoorden zoals land van kracht en energie, doelend op de witte steenkool, de waterkrachtcentrales. Dan wordt de serie sterker. Life geluiden zijn goed maar een filmpje van zo’n stromende rivier zou beter zijn. Neem de kijker mee in je beleving Thijs Kwakernaak – Pieter: een eerder vertoonde een minuutserie van louter verticale beelden van staande beelden. Een verrassende, geslaagde keuze. Goede AV op de panfluit die er vermoedelijk door de houten beelden goed bij past. Alleen dat laatste stuk ging erg snel met als grap de tekst ha-ha in de open monden. De Oeteldonkse optocht met hofkapel de Kikvorschen – Jan: we raken al snel in de stemming; de serie valt in het begin meteen op door de close-ups en de felle kleuren. Echter deze close-ups zouden iets meer moeten afwisselen met de totalen. Nagenoeg elke opname wordt langzaam, heel langzaam ingezoomd. Dit geeft beweging en de serie blijft toch in balans. Jan zoomt uit bij mensenmassa’s. Er zou wat tekst bij kunnen en video voor de stemming. Het is nog iets te statisch daarom zouden wat korte video’s van 10 seconden zeker de waarde doen toenemen. Maar de sfeer komt over. Volgende bijeenkomst is op dinsdag 21 maart. Hugo -
AV avond 17 januari 2023
2022 Is verdwenen in de geschiedenisboeken. Het verse jaar is inmiddels alweer 17 dagen jong. Jan ‘opent’ fris en vers meteen met de deur in huis: wat kunnen we verwachten het tweede deel van dit seizoen. Deels nieuwbakken series en deels uit de oude doos. 1 Minutenseries van uitstapjes wellicht als nieuwe thema. Alle zijn benieuwd en vol energie gaan we er tegenaan. We starten met de 1-minuut-series van het bezoek aan Wageningen. Klassiek Modern – Jan: de titel is goed gekozen doch de verhouding in de beelden toont op het eerste gezicht weinig klassiek maar meer modern. Wanneer we de serie voor de tweede keer zien en meer tijd is voor de analyse valt dat wel mee. De moderne beelden zijn eigenlijk ook klassiek qua concept. De muziek van Mius past er overigens prima bij. De beelden staan wel erg kort. De bi-titels zoals bi torso kunnen eruit. Deze beelden spreken voor zich. Vee klassieke koppen uit de Griekse Oudheid versus de invulling van kunstenaars van deze tijd. Jan vraagt zich af wat het doel is. Langere sta-tijden of de meer vlot af afwerkende tempo serie. Niet langer dan drie seconden is dan het uitgangspunt. Wel mis ik hier de ‘derde beelden’ omdat er mogelijkheden genoeg zijn. Mar dat past blijkbaar niet in het tempo dat Jan voor ogen heeft. Wageningen, het arboretum van het depot – Herman: Arboretum (Latijn) betekent letterlijk bomentuin, een verzameling van bomen en struiken; de vraag is dan dekt de titel de inhoud. De serie gaat eigenlijk niet uitsluitend over de bomen maar de auteur doelt op de kunstverzameling tussen de bomen. Daar kun je lekker over bomen. De zoom is wat snel en abrupt. Hij zoomt in, daarna uit en vervolgens meteen naar rechts ook wel pompen genoemd. Dat geeft onrust en ook onscherpte. Helaas gaat de aftiteling voor mij wegens de kleur wat verloren in de achtergrond. Geel op groen. Wageningen, here we go – Joke: in een minuut doorbladeren we een deel van de tentoonstelling met beelden van bladeren en voeten. Alleen voeten was ook leuk geweest. Ondersteund door leuke en vlotte “niets aan de hand” muziek van Chris Haugen. Wie het Rosenbergtrio kent weet hoe dit klinkt. Mooie, scherpte details. Luchtig en vluchtig wordt er opgemerkt. Muziek en beelden horen bij elkaar. Welke band is er tussen voeten en bladeren? Ze komen allebei op de grond terecht. Dat is de overeenkomst. Leuk om naar te kijken. Algemeen wordt opgewerkt dat het voordeel van 1-munuutsereis is het tempo. Het moet vlot afgewerkt worden. Ze zetten de hersen aan het werk. Wageningen, de Dreijen – Ferdinand: het valt me op dat er eigenlijk 2 tijden gebruikt worden, de gevoelstijd en de ware tijd. Deze duurt naar gevoel wel 1,5 minuut, wordt opgemerkt. In dit soort situaties gaat de maker over de afgesproken tijd iets heen maar het ijkt veel langer te duren. Gevoelstijd wellicht. Ook hier bepaalt de wat luchtige muziek van de Swingle Singers (meestal Bach) de vlotheid van het AV en komen de sta- en overvloeitijden niet zo nauw. Hier 3 seconden staan en 1,5 overvloei. En bij de aftiteling: en nog veel meer te zien . . . Het lijkt erop dat daarvoor weinig tijd meer was. Dan de nieuwe series. Een gecontroleerde overstroming – Pieter: in een half uur gedaan aldus de maker. Schitterende fotografie met details en panorama’s van het Aa-dal in Berlicum, in het mooie licht van de opkomende zon. Dit noemen ze de waterbuffers om te voorkomen dat het overtollige water het dorp in loopt. Te vergelijken met de uiterwaarden voor de rivieren. Velen beschouwen dit gebied als de tweede achtertuin. We discussiëren wat over de titel maar kunnen geen alternatief vinden. Pieter gebruikt ook het pan-effect van links naar rechts. Je zit er als kijker middenin. De auteur merkt op dat je in een half uur veel soorten belichting krijgt. De kunst is dan om die soorten in ‘blokken’ bij elkaar te zetten. De muziek is van Bandari, morning air. Sfeervol. Vier het leven – Corrie: een promotiefilm van deze stichting die ouderen de gelegenheid geeft elkaar te ontmoeten voor een gezellig samenzijn. Ook regelt de stichting culturele evenementen. En gezellig was het. Ontmoetingscentrum ’t Spectrum in Schijndel leent zich daar goed voor. Er werden wat mensen in het zonnetje gezet en de plaatselijke Fanfare zorgde voor de muzikale omlijsting. Ik begrijp uit het betoog van Corrie dat leven de het Bestuur zeer tevreden waren over het resultaat. Corrie zelf vond het een prestatie want ze moet de opnamen onder moeilijke (weinig licht) omstandigheden maken. Bovendien had ze weinig bewegingsvrijheid om even een ander standpunt te nemen. Daar is weinig van te merken want de opnamen zijn best redelijk te noemen. De stichting zal er blij mee zijn. À propos de Fanfare “Bereden Wapens” is een van de fanfares van de Nederlandse Krijgsmacht. Het orkest zet de tradities voort van de vier fanfares van de Koninklijke Landmacht die in 1992 en 2012 door de bezuiniging werden opgeheven onder de naam Kapel van de Limburgse Jagers Genie en Kapel Grompeterkorps der Cavalarie, legt Corrie uit. BBB – Joke: de eerder vertoonde serie Borsten, Bladen Bomen maar nu wat korter en op advies heeft Joke deze titel gekozen. De serie ziet er nu structureel beter uit en heeft meer samenhang. Het aantal borsten staat niet helemaal in verhouding tot de rest. Ook in deze serie is de muziek van Chris Haugen, Mindstream. Spreeuwenzwerm – Herman: Een fotografie/film combinatie genomen in de polder van Geldermalsen; spectaculair gedrag van zwermen spreeuwen. Ook in korte tijd genomen. De vogels zitten bij elkaar in bomen; mogelijk te vergaderen als voorbereiding van deze act. Dan vliegen ze tegelijk in formatie de lucht in. Wat deze lucht betreft die kwam goed van pas als achtergrond. Een schitterend schouwspel. Het filmen is wat trillerig want de maker heeft opnamen ui de hand genomen. Dit kan gestabiliseerd worden met een speciaal programma, aldus Rob. Hij zal hiervoor een link doorsturen. De stem van Herman is iets te zacht. De 2 onscherpe beelden aan het begin met wat voorbijschuivende vogels beter eruit halen, dan wordt de serie wellicht sterker. De titel is wat zakelijk. Daar zou je iets meer prozaïsch van kunnen maken. De volgende bijeenkomst is op dinsdag 28 februari. Hugo